جشن های ماهیانه گاهشمار زرتشتی - برابری نام روز و ماه

^{جشن فروردین}

^{واژه فروردین با واژه اوستایی فرَوَشی و واژه های پهلوی فرَوَهر یا فرَوَهر پیوند دارد این جشن با یاد روان و فرَوَهر پاک درگذشتگان و نیاکان برپا می شود و به همین دلیل بهدینان در این روز برای انجام مراسم و شادی روان و فرَوَهر درگذشتگان خود ره آرامگاه می روند. این روز برابر با نوزدهمین روز ماه است که در فرودین ماه زرتشتیان این روز را فرودُگ نیز می نامند.}

^{جشن اَردیبهشتگان}

^{نماد مادی اردیبهشت امشاسپند، آتش است. زرتشتیان در این روز به درمهر یا آتشکده می روند و در برابر نور، با خواندن اَردیبهشت یشت، اهورامزدا را می ستایند.}

^{جشن خُوردادگان}

^{نماد مادی خرداد امشاسپند، آب است. نیاکان ما، در این روز به سرچشمه ها و رودخانه ها و کنار دریاها می رفتند و نیایش خداوند را به جا می آورند.}

^{جشن تیرگان}

^{ایزد باران، تیر/ تیشتر نام دارد و جشن تیرگان یکی از مهم ترین جشن های ماهیانه است. بر پایه ی بیشتر منابع تاریخی، این جشن به یاد تیراندازی آرش کمانگیر برگزار می شود. از آیین های این جشن، شادمانه آب پاشیدن بر روی یکدیگر و بستن هفت رنگ به نام تیروباد است. بهدینان این بندی را که مانند رنگین کمان هفت رنگ دارد، به یاد تیر و کمان و آرش، در روز تیر به مچ دست هایشان می بندند و ده روز بعد، در روز باد، آن را باز می کنند و به باد می سپارند.}

^{جشن اَمُردادگان}

^{درباره ی چگونگی برگزاری این جشن در روزگار گذشته، آگاهی چندانی نداریم. چون امشاسپند اَمرداد نگهبان گیاهان است، شاید ایرانیان باستان در این روز به دامان طبیعت می رفتند و به نیایش اهورامزدا می پرداختند}

^{جشن شهریورگان}

^{شهریور امشاسپند، نگهبان فلزات است. در این روز از مردان قدردانی می شده که پس از هزاران سال چندیست که این روز را "روز پدر" هم خواندند}

 

^{جشن مهرگان}

^{این جشن را شاید بتوان مهم ترین جشن ماهانه زرتشتیان دانست. در گذشته مدت این جشن شش روز بوده است؛ ار روز مهر آغاز می شد و تا روز رام ادامه داشت. روز مهر را مهرگان عامه و روز رام را مهرگان خاصه می نامیدند. امروز برخی از بهدینان یزد این جشن را ۵ روز برگزار می کنند. این جشن یادآور پیروزی فریدون بر ضحاک است.}

 

^{جشن آبانگان}

^{این جشن ویژه گرامی داشت ایزد نگهبان آب ها است. در این روز بهدینان به کنار آب روان می روند و در بزرگداشت مقام این ایزد که یکی از مهم ترین جلوه های اهورامزدا است آبان یشت یا آبزور می خوانند و اهورامزدا و آفریده های نیک او را می ستایند.}

^{جشن آذرگان}

^{آذر، ایزد آتش است. در این جشن زرتشتیان به آتشکده و آدریان می روند و با خواندن "آتش نیایش" که بخشی از خرده اوستا است، جشن آذرگان را گرامی می دارند.}

^{جشن دیگان}

^{دی از واژه اوستایی دثوش به معنی آفریدگار گرفته شده است. . در هر ماه سال چهار روز اورمزد، دی به آذر، دی به مهر و دی به دین، به نام آفریدگار نامیده شده است. که هر ماه چهار روز "دی" به فاصله ۷-۸ روز نام گذاری شده که برای تمیز دادن آن ها هر یک را به نام روز بعدش خواندند مانند؛ "دی به آذر"، "دی به مهر" و "دی به دین"، که در ماه دی این سه روز را به اضافه روز نخست که "اومزد" روز به نام آفریدگار نامیده شده است را جشن می گیرند.}

^{در ماه دی روز نخست یعنی روز "اورمزد" از دی ماه را "خرم روز" نیز می نامیدند. در نوشته های تاریخی درباره این جشن آمده است: از آنجایی که ایرانیان خداوند را برترینِ پادشاهان می دانشتند، در ایران باستان در روز جشن دیگان، پادشاه تخت را رها می کرد و با جامعه ی سپید و بر فرشی سپید در میان مردم می نشست و با ایشان غذا می خورد و به رسیدگی کارهای ایشان می پرداخت. که در این چهار روز استراحت می کردند.}

^{جشن بهمنگان}

^{این جشن را بَهمَنجه هم نامیده اند که صورت دیگر بهمنگان است. از شیوه ی برگزاری این جشن در روزگار باستان، آگاهی چندانی نداریم. تاریخ نگاران، پوشیدن پوشاک نو و پختن آشی به نام آش بهمنجه را از آیین های این جشن دانسته اند.}

^{جشن اسفندگان}

^{این جشن برای بزرگداشت امشاسپند سپندارمذ، نگهبان زمین و زنان درستکار و پاکدامن برگزار می شود. زن نیز مانند زمین، نماد باروری و افزایندگی است. از این رو این جشن برای ارج نهادن به جایگاه زنان و مادران برپا می شود و ابوریحان بیرونی از این جشن به نام مزدگیران یاد کرده که جشن ویژه زنان بوده است و در آن مردان هدیه می دادند.}

پنج روز آخر سال و روز کبیسه

پنج روز آخر سال به نام های:
اَهنوَد
اُشتَوَد
سپَنتَمَد
وَهوخُشَتر
وُهیشتواش

و هر چهار سال یک بار هم روز کبیسه یا اضافه داریم که در گاهشمار زرتشتی به نام " اَوَرداد" نامیده می شد

There is 5 days at the end of the year name:

Ahnavad

Oshtavad

Sepantamad

Vahokhoshatr

Vohishtovash

Also every 4 years is leap year and in Zoroastrian's Calendar we have a "extra day" name as " Avardad" means the added day

آشنايي با سنت ها - آيين پنجه - پنچه بزرگ یا پنچه گاه گاتابیو آخر سال

بامداد پنجه "وَه" است هوا هنوز تاریک است، نسیمی آرام می وزد و شعلۀ فانوسِ روشنِ بر  بام را می لرزاند. گلدانی پر از مورد سبز، کاسه ای آب، سینی ای پر از میوه های رنگ رنگ، کپه ای هیزم فروزان و بوی خوشِ آتش زوهر است که در هوا می پیچد، شعله های زیبای آتش در هوا می رقصد، زیبا و با شکوه. آتش بر بام ها یک به یک روشن می شود و با هر آتشِ نمایان از دور و نزدیک، دلمان لبریز از شوق می گردد نوای خوش اوستا به گوش می رسد حس زیبایی است گویا فروهر نیاکان به همراهی ما شتافته اند و اهورامزدا را نیایش می کنند.

 

  درایران باستان سا ل دوازده ماه سی روزه داشت که در جمع 360  روز می شد به آخر ماه هشتم (آبان ماه) و بعد ها به آخر ماه دوازدهم (اسفند ماه) پنج روز اضافه می کردند تا سال کامل (365 روز) شود که این پنج روز را "پنجه" می نامیدند که این پنج روز به

نام های "اَهنَوَد"، "اُشتوَد"، "سِپَنتَمَد"، وَهوخُشَتر"، وَهیش توایش"  نامیده می شوند که همان پنج بخش گات ها است.

پنج روز پنجه "ا":

1 - اَهنَود گاه - نام نخستین بخش از سروده های اشو زرتشت

2 - اُوشتودگاه - نام دومین بخش از سروده های اشو زرتشت

3 - سِپَنتَمَدگاه - نام سومین بخش از سروده های اشو زرتشت

4 - وَهوخُشَترگاه - نام چهارمین بخش از سروده های اشو زرتشت

5 - وَهُشتوُاش گاه - نام پنجمین بخش از سروده های اشو زرتشت

 

نام های دیگری که به این روزها داده اند: فروردگان، فرورد جان، گاه، اندر گاه، روزهای گات ها، اندر گاهان، و هیجک، بهیزک، پنجه، فنجه، پنجک، پنجی، فنجی، پنج روزی، پنجه گزیده و بالاخره پنجه کبیسه که زرتشتیان همان پنجه را به کار می برند. در این پنج روز گهنبار چهره ششم یعنی همس پت میدیم گاه یا برابری روز و شب برگزار می شود.

 

پنج روز مانده به این گهنبار یعنی از روز اشتاد تا اهنود را پنجه کوچک می نامند و پنج روز آخر سال پنجه بزرگ نامیده می شود.

  در گذشته  مردم در پنجه کوچک به تمیز کردن خانه و کاشانه می پرداختند و همه چیز را برای برگزاری هر چه باشکوه تر گهنبار پنجه و نوروز آماده می کردند. گهنبار همس پت میدیم گاهِ آفرینش انسان است. بنا بر ادبیات دینی اهورامزدا جهان و موجودات را در 365 روز و شش گهنبار آفریده است. و در پایانِ هر آفرینشی به پاسداشت آن جشنی بر پا می شود و چون شش آفرینش وجود دارد

 

شش جشن نیز در طی سال برگزار می شود این جشن های شش گانه را گهنبار می گویند:

میدیوزرم: به معنای میان بهار است. این اولین گهنبار است که از چهل روز پس از آغاز بهار تا چهل و پنجمین روز بهار گرفته می شود. نخستین آفرینش، آسمان بوده که آفرینشش از اول فروردین تا نهم اردیبهشت ماه به تقویم امروزین و با پنج روز درنگ مجموعا تا 14 اردیبهشت ادامه داشته است.

 

میدیوشهم: به معنای میان تابستان است. این دومین گهنبار است و فرا رسیدن آن را به مدت پنج روز از صد و یکمین تا یکصد و پنجمین روز سال جشن می گرفتند. دومین آفرینش آب است و بنا به تقویم امروزین ما آفرینش آن از 15 اردیبهشت تا 12 تیر ماه ادامه داشته است.

 

پیته شهیم: به معنای (پایان تابستان) این سومین گهنبار است که آن را از یکصد و هفتاد و ششتمین تا یکصد و هشتادمین روز سال جشن می گرفتند. سومین آفرینش زمین است و بنا به تقویم امروزین ما از 13 تیر ماه تا 20 شهریور و با پنج روز درنگ تا 25 شهریور ادامه داشته است .

 

 ایاسرم: به معنای (بازگشت به خانه) است و منظور از آن آغاز پاییز است. این چهارمین گهنبار را از دویست و ششمین تا دویست و دهمین روز سال جشن می گرفتند. چهارمین آفرینش گیاه است و بنا به تقویم امروزین ما از26  شهریور تا 19 مهر و با پنج روز درنگ تا 24 مهر ادامه داشته است.

 

مید یاریم: به معنای (میان سال ) است این پنجمین گهنبار را از دویست و هشتاد و ششمین تا دویست و نودمین روز سال جشن می گرفتند. که این جشن زمستانی را میان سال می خوا نند معرف تقویمی است که آغاز آن اول تابستان بوده است. پنجمین آفریده جانوران هستند و بنا به تقویم امروزین ما از 25 مهر تا 9 دی و با پنج روز درنگ تا 14 دی ادامه داشته است. 

 

همس پت میدیم: به معنای (حرکت همه سپاه) است و در اصل مربوط به فرود آمدن گروهی فروهر مردگان به روی زمین بوده. این گهنبار درواقع یاد بود مردگان به شمار می آمده. ششمین گهنبار را از سیصد و شصت و یکمین تا سیصد و شصت و پنجمین روز سال جشن می گرفتند. ششمین آفریده انسان بوده وبنا به تقویم امروزین ما از 15 دی تا 24 اسفند و با پنج روز درنگ تا 29 اسفند ادامه داشته است.این گهنبار به فروهرها اختصاص دارد. در ایران باستان برای انسان قائل به وجود تن و چند گونه نیروی مینوی بودند این نیرو های مینوی بنا به اوستا عبارتند از: اهو(جان)، دئنا (وجدان)، بئوذه (هوش و ادراک)، اورون(روان) و فروهر.

 

در آیین اشوزرتشت عمر جهان چهار دوره سه هزار ساله است در سه هزار سالۀ نخست فقط فروهرها وجود داشتند و جهان بری از ماده بود. در سه هزار ساله دوم به خواست اهورامزدا فروهرها پیکر گیتی هایی نیز یافتند و انسان و جهان مادی پدید آمد. از این پس فروهرها نگهبان پیکر گیتییایی (قالب مادی) خود شدند. در هیچ موجودی نیست که گوهر فروهر وجود نداشته باشد حتی اهورا مزدا که خود آفریننده بود و نبود است نیز دارای فروهر می باشد

ا(در میان همه آن فروهر های نخستین ، اکنون آن فروهر اهورامزدا را می ستاییم که بزرگترین و بهترین و زیباترین و استوارترین و خردمندترین و خوش اندام ترین، بنا بر راستی (اشه) والاترین است.)  فروردین یشت بند 80

 

امشاسپندان و ایزدان نیز مانند اهورامزدا دارای فروهر هستند. فروهر در اوستا فروشی و در فارسی باستان فرورتی و در پهلوی فروهر است و به معنای پیش برنده می باشد. در گات ها واژۀ فروهر وجود ندارد و نخستین بار در هفت هات (بند سوم یسنای 37) ازآن نام برده شده (ما اهورامزدا و فروهرهای مردان و زنان نیک را می ستاییم)

 

با مرگ، تن و جان از بین می روند در حالیکه روان و فروهر فنا ناپذیر و ماندگار می مانند. فروهر غیر از روان است روان پاسخگوی اعمال این جهانی انسان و کیفر پذیر است اما فروهر بدون کوچکترین آلودگی به مبدا خود اهورامزدا بر می گردد. فروهرها در قوه و قدرت با هم برابر نیستند فروهرهای نخستین آموزگاران دین قوی ترین شمرده شده اند و پس از آن فروهر هایی که هنوز به قالب جسمانی در نیامده اند و آن فروهرهای سوشیانت هایی هستند که با ظهور خود به جهان جانی نو خواهند داد.

 

نیاکان ما بر این باور بودند که در این ده روز پایان سال فروهر درگذشتگان به دعوت باز ماندگان به میان آنان و در خان و مان خود فرود آمده و به بازماندگانی که آن ها را به یاد داشته و مراسمی بر پا می کنند خیر و برکت هدیه و تندرستی شان را از اهورامزدا درخواست می کنند چنانچه در فروردین یشت آمده:

بند 49 : فروهرهای سود بخش نیرومند پاکان را می ستاییم که در "همس پت میدیم" از جایگاه خود بیرون می آیند و ده شبانه روز برای کمک در اینجا به سر می برند و آگاهی بدست می آورند.

 

بند50 : چه کسی ما را می ستاید؟ چه کسی نیایش بجا می آورد؟ چه کسی سرودهای دینی می سراید؟ چه کسی نماز بجا می آورد؟ چه کسی پذیرا می شود ؟ با در دست داشتن خوراک و داشتن پوشاک، با نماز راستی افزا نام کدامیک از ما را در اینجا خواهد خواند؟ روان کدامیک از ما را خواهد ستود؟ برای کدامیک از ما او دهش خواهد کرد؟ از آنچه که هست خوراک گوارای تازه برای همیشه و جاودان.

 

بند 51 : آنگاه کسی که که او از روی راستی ستایش بجا می آورد با در دست داشتن خوراک و داشتن پوشاک و با نماز راستی افزا، فروهرهای ناآزرده نرنجیدۀ توانای پاکان با خشنودی برای او نیایش بجای می آورند[چنین]:

 

بند 52 : این چنین باشد در این خانه زندگی با گروه دلاوران باشد اسب تندرو و گردونۀ استوار باشد هر آینه نیرومند سرور انجمن که ما را از روی راستی بستاید با دردست داشتن خوراک و داشتن پوشاک با نماز راستی افزای.

 

بند 156 : فروهرهای بسیار نیرومند و پیروزگر پارسیان و فروهرهای نخستین آموزگاران دین و فروهرهای پیامبران بشود که دراین خانه خشنود بخرامند. 

 

بند 157 : بشود که از این خانه خشنود گشته جزای نیک و رحمت سرشار درخواست کنند. بشود که از این خانه خشنود برگردند. باشد که آنان سرودها و مراسم را به آفریدگار اهورامزدا و امشاسپندان رسانند. مبادا که آنان گله کنان از این خانه و مزدا پرستان دور شوند.

 

یکی از سنت های معمول پنجه، روشن کردن آتش بر روی بام ها است که در پگاه "پنجه وه " انجام می پذیرد و با انجام آن به پیشواز نوروز و آغاز سال نو وماه فروهرها ( فروردین ) می روند. این پنج روز به شوند نیکو داشتن فرود فروهرهای نیاکان و پاسداشت آفرینش انسان و بر خود داشتن نام پنج بخش گاهان و پیش درآمد نوروز و سال نو و برابر شدن روز و شب بسیار سپندینه و پاک انگاشته شده است.

 

 

برگرفته از پروين ف

 

به شرح موبد سروشپور : آرم و نشان فروهر چکیده اي از آموزش های دین و فرهنگ زرتشتی است و فروهر نیاکان زرتشتیان در پنج روز آخر سال که زیر عناوین "پنچه بزرگ" یا پنچه گاه "گاتابیو" شناخته می شود به دیدار بازماندگان می آیند و زرتشتیان با آیین (آتش بام سپيده دم سال نو) فروهر درگذشتگان را به سوی عالم بالا بدرقه می کنند

گاهشمار زرتشتی روز سی ام - "انارام" روز

روز سی ام ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " انارام " خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "هوم" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Haoma"

The thirtieth (30th) Day in the Zoroastrian calendar called "Anaram", and Pahlavi name of the flower name is "Hom" and the Latin name is "Haoma"i

موبدانِ عهدِ ساسانی بر این باور بودند که این گیاه انسان‌های پاک را می‌تواند به جهان دیگری رهنمون شود، چنانکه مي گويند کرتیر موبد بلندپایه زرتشتی با نوشیدن این نوشابه به دیدار جهان پس از مرگ رفت اما در كتيبه هاي كرتير هيچ اشاره اي به نام هوم نشده است. به علت ارتباط آن با مكاشفات، برخي می‌انگارند که شاید این نوشابه را از گیاه شاهدانه به دست می‌آورده‌اند. تا کنون بطورِ یقین نمی‌توانیم هوم را با یکی از گیاه های معروف در علمِ گیاهشناسی مطابق کنیم. در پاره هفتم كتاب دينكرد آمده است كه دو مرغ شاخه هوم را - كه امشاسپندان، فروهر زرتشت را در آن جا داده بودند - از كوه اسنوند برداشتند و آن را بر آشيانه خود نهادند. آن شاخه بر بالاي درخت با آن پيوند خورد و هميشه سبز بود. بنابراين شايد بتوان هوم اوليه را در گياهان هميشه سبزي كه بر روي درختان بلند مي روييدند (دارواش) جست. اما به نظر مي رسد در طول تاريخ و با مهاجرت هندو ايرانيان از زيستگاه سرد نخستين به سرزمين هاي گرم، گياهان مختلفي به عنوان هوم استفاده شدند چنانكه تعداد نامزدان شمرده شده هوم به بيش از سي مي رسد. يكي از اين نامزدان چنانكه در منابع دارويي كهن چين ثبت شده، در آغاز سده دوم پيش از ميلاد با نام شاهدانه ايراني يا از مرزهاي شرقي ايران (فرغانه) وارد قلمرو چين شد و به دليل آن كه از فراورده هاي آن به عنوان غذا و دارو و كود و سوخت (روغن) و الياف استفاده مي شد خيلي زود گسترش يافت و رفاه و ثروت را براي مردمان غرب چين در پي داشت. اين دانه كنجد بود. از نظر تاريخي اين دوره زماني با تلاش سكاهاي شمال سرزمين پارت براي كوچ به جنوب كه با مقاومت اشكانيان روبه رو شد مطابق است. در نتيجه شكست در برابر اشكانيان، سكاها به ناگزير با دور زدن سرزمين پارتها سرانجام خود را به سرزميني رساندند كه از آن پس به نام ايشان سيستان نام گرفت. اين سكاها احتمالا همان سكاهاي «هئومه ورگا» هستند كه داريوش از آنان به "هوماورگا" نام مي برد(كتيبه " دی ان آ ") و محصول روغن كنجد آنان اهميتي برابر روغن نهنگ در قرن 18 يا نفت در زمان حاضر داشت.
هوم در دنیای مینوی ایزد است و در گیتی گیاه است و درمان بخش است. هوم آسمانی، پسر اهورا مزدا است. فشردن این گیاه (کوبیدن در هاون برای به دست آوردن شیره گیاه) نوعی قربانی غیر خونین است. قربانی شدن او موجب شکست شر است. او ایزدی است که در مراسم قربانی، قربانی می‌شود تا مردم به زندگی برسند. امروزه گياهي را كه زرتشتيان در مراسم هوم افشري به كار مي برند، گونه اي از گياه افدرا تشخيص داده اند كه بنمايه دارويي به نام افدرين از آن گرفته مي شود.
http://www.youtube.com/watch?v=rIGiWxIL9xc

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

haoma, in Zoroastrianism, sacred plant and the drink made from it. The preparation of the drink from the plant by pounding and the drinking of it are central features of Zoroastrian ritual. Haoma is also personified as a divinity. It bestows essential vital qualities—health, fertility, husbands for maidens, even immortality. The source of the earthly haoma plant is a shining white tree that grows on a paradisiacal mountain. Sprigs of this white haoma were brought to earth by divine birds.

Haoma is the Avestan form of the Sanskrit soma. The near identity of the two in ritual significance is considered by scholars to point to a salient feature of an Indo-Iranian religion antedating Zoroastrianism.

http://www.britannica.com/EBchecked/topic/254670/haoma

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و نهم - "مانتره سپند" روز

روز بیست و نهمِ ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " مانتره سپند" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن " آرتاشیران" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Artashiran"

The twenty ninth (29th) Day in the Zoroastrian calendar called "Mantre,spand", and Pahlavi name of the flower name is "A bitter plant" and the Latin name is "Artashiran"i

در آینده در مورد این گیاه نوشته می شود
We will have a note about this flower soon.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و هشتم - "زامیاد" روز

روز بیست و هشتم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " زامیاد" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "زعفران" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Kalkam or Croccus"

The twenty eighth (28th) Day in the Zoroastrian calendar called "Saffron", and Pahlavi name of the flower name is "Croccus, Saffron" and the Latin name is "Kalkam or Croccus"i

زعفران
عصارهٔ زعفران به صورت محصولی به نام
Bitters Swedish
توسط کارخانجات مختلف تهیه و جهت مصارف دارویی مختلف عرضه می‌شود. بر حسب آزمایش‌هایی که در اروپا انجام شده‌است، زغفران خاصیت کاهش چربی و کلسترول خون و افزایش نفوذ اکسیژن در پلاسما را در موش آزمایشگاهی از خود نشان داده‌است
در طب عوام نقاط مختلف جهان، زعفران به عنوان آرام بخش، ضد اسپاسم، اشتها آور و مقوی معده استفاده می‌شود
در کشور آلمان زعفران به عنوان آرام بخش، درمان درد معده و شکم وآسم مصرف می‌شود.
زعفران بدلیل رنگ شادی که دارد در غذاها باعث نشاط انسان می‌شود

آیا می دانستید که تقریبا ۷۰،۰۰۰  گل زعفران برای تولید تنها یک پوند (نیم کیلو) زعفران خشک شده لازم است، که همه آن ها باید با دست برداشت شود و درست در زمانی که گل آن باز می شود؟

این ادویه مسئول رنگ زرد روشن در بسیاری از غذاهای معروف بین المللی است. این ادویه همچنین دارای عطر و طعم بسیار لطیف و عطر -- تا حدودی تند است. برخی از افراد زعفران را مست زا و اعتیاد آور می دانند و ما باید از مقدار بسیار بسیار کمی از آن را استفاده کنیم که ممکن است باعث جنون و خنده زیاد شود

زعفران کلاله خشک شده نارنجی قرمز رنگ و نوع خاصی از زعفران است. هنگام خرید زعفران، به دنبال زعفرانی باشید که بطور یکنواخت بلند و یک رنگ باشد که به چشم آید. و این یکی از ادویجاتی است که قطعا ارزش پرداخت زیاد را دارد.

زعفران شکسته، پودر زعفران، یا گرد و خاک آن ارزش این هزینه را ندارد. پس زعفرانی که خالص نیست
و احتمالا بسیار قدیمی و یا مخلوط با بخش های دیگری از زعفران است و یا مخلوط با گل همیشه بهار ارزش ندارد را می شود ارزان تر خرید

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Saffron

 Tips

In the official books and pharmaceutical called it OpiiCrocata Tinctura

As well as extract Bitters Swedish product called by different factories, and preparing various medicinal purposes is presented

Based on experiments in Europe have been conducted, the property Saffron reduce fat and cholesterol and increase the influence of blood oxygen in plasma in mice has shown in laboratory test

In medicine, popular around the world, saffron as sedative, antispasmodic, appetizer and tonic stomach is used

Country Germany saffron as sedative, stomach and abdominal pain, and asthma is consumed

Because saffron has the color of happiness, using in food bring happiness in human

Did you know that it takes almost 70,000 crocus flowers to produce just one pound of dried saffron, all of which have to be harvested by hand just as the flower is opening?i

This spice is responsible for that distinctive bright yellow color of famous international foods. It also has a very subtle flavor and aroma - somewhat spicy. Some people find saffron completely intoxicating and addictive, which we have to use very very small amount of this spice, if not that may be cause of madness and laugh a lot (LOL)i

Saffron is the dried orange-red stigma of a particular kind of crocus. When buying saffron, look for threads that are uniformly long and have an eye-popping color. And this is definitely one of those spices where it’s worth it to pay more

So called “bargain” saffron is probably very old or mixed with saffron styles (another part of the crocus) or marigold flowers. Don’t bother with broken saffron, saffron powder, or threads that look dull and dusty, it’s not worth the cost

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و هفتم - "آسمان" روز

روز بیست و هفتم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " آسمان" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "نعنایی" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Spearmint - Sparam"

The twenty seventh (27th) Day in the Zoroastrian calendar called "Aseman", and Pahlavi name of the flower name is "Mint" and the Latin name is "Spearmint - Sparam"i

نعناع
نعنا یا نعناع گیاهی است از تیره دو لپه ای های پیوسته گلبرگ كه سردسته تیره نعناعیان می باشد و جز سبزی های خوراكی است. از محل گره های ساقه، ریشه هایی خارج می شوند كه ساقه جدید را درست می كنند. بنابراین اگر شما فقط یك ساقه نعناع در باغچه خود بكارید، به زودی تمام باغچه شما پر از نعناع می شود. به همین دلیل در فارسی به آن هزارپا می گویند.
نعنایی كه به عنوان سبزی خوردن مصرف می كنیم، با نعنایی كه به صورت خودرو در كوه می روید متفاوت است. البته از نظر شكل ظاهری، بو، طعم و مزه تقریباً شبیه به هم هستند، ولی از نظر اثرات درمانی، نعنای كوهی قوی تر است.

البته خوردن نعنایی كه پرورش داده می شود و به عنوان سبزی خوردن مورد استفاده قرار می گیرد، با غذای روزانه، مخصوصا ناهار توصیه می شود.
در مواردی كه ناراحتی های معده وجود دارد، خوردن نعنای تازه نه تنها معده را ناراحت نمی كند، بلكه درمان كننده ی ناراحتی معده هم می باشد.
نعنای كوهی یا نعنای فِری، از نظر كاربرد و خواص از نعنای معمولی كه پروزش داده می شود، بسیار عالی تر، قوی تر و مؤثرتر است.
این گیاه در دامنه ها و ارتفاعات متوسط رویش دارد. بو و عطر بسیار نافذی دارد و در كرم هایی كه برای پوست ساخته می شوند، مورد استفاده قرار می گیرد.
این گیاه، گل های ریز و آبی رنگی دارد و قسمت های مورد استفاده این گیاه، گل، برگ و ساقه ی آن است.

تركیبات

نعنا دارای ماده ای به نام منتول است كه احساس خنكی در دهان ایجاد می كند. مقدار منتول در نعناع بسته به نوع آن از 35 تا 55 درصد تغییر می كند كه البته اگر نعناع دیر كنده شود، مقدار منتول آن تا حدود 30 درصد پایین می آید.

خواص درمانی

* نعناع از نظر طب قدیم ایران نسبتا گرم و خشك است و از نظر خواص دارویی از پونه قوی تر است. از نعناع اسانس، روغن و تنتور تهیه می كنند كه مصارف طبی مختلفی دارد.
* نعنا باد شكن است و گاز معده و روده را از بین می برد.
* تقویت كننده معده و بدن است.
* ضد تشنج و ضد سرفه است.
* نعناع مسكن،‌ آرام بخش و قاعده آور است.
* برای بی خوابی، كم خوابی و ناراحتی های شبانه یك داروی موثر است.
* استفاده از نعنا، درد شكم را برطرف می كند.
* نعناع برای درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا مفید می باشد.
* نعناع ناراحتی های عصبی را برطرف می كند.
* برای تسكین درد دندان، نعناع را در دهان گذاشته و بجوید.
* آشامیدن دم کرده نعناع و یا عصاره نعناع خونریزی سینه را قطع می كند.
* كمپرس نعناع درد سینه و پهلو را از بین می برد.
* نعناع كرم های روده و معده را می كشد.
* برای از بین بردن سكسكه و دل به هم خوردگی و استفراغ، نعنا را با انار ترش بخورید.
* نعناع ادرار را زیاد می كند.
* یك فنجان دم کرده گرم نعناع سینه را آرام می كند.
* برای رفع قولنج و دردهای روده، معده و هضم نشدن غذا، دم کرده نعنا بنوشید.
* برای از بین بردن گلودرد، دم کرده نعناع غرغره كنید.
* نعناع معرق است، بنابراین تب را پایین می آورد.
* در هنگام سرماخوردگی بینی را با دم کرده نعناع بشویید.
* نعناع بهترین دوست كبد است. كبد را تمیز كرده و صفرا را رقیق می كند وكلسترول خون را پایین می آورد. برای این مورد دم کرده نعنا را قبل از غذا بنوشید.

رفع سردرد با نعناع

* برای رفع سردردهای میگرنی می توانید با مخلوط کردن مواد زیر، پمادی تهیه كنید و در نقطه ای كه درد می كند، بمالید.
اسانس نعناع 3 گرم
روغن زیتون 2 گرم
لانولین 5 گرم
* برای رفع سردرد از كمپرس نعناع استفاده كنید. به این ترتیب كه 10 قطره روغن نعناع را با یك لیوان آب سرد مخلوط كرده و در یك كاسه بریزید.
سپس یك پارچه كه به اندازه پیشانی باشد در آن فرو برده و آب اضافی آن را بگیرید و روی پیشانی و شقیقه ها قرار دهید تا سردرد برطرف شود.

ضدعفونی کردن بینی با نعناع

برای ضد عفونی كردن بینی، با مخلوط کردن 1 گرم اسانس نعناع و 40 گرم روغن بادام شیرین، محلولی تهیه كنید و پنج قطره در هر سوراخ بینی بچكانید.

رفع خارش با نعناع

اگر بدن شما خارش دارد مقدار 2 گرم اسانس نعناع را در 50 گرم وازلین ریخته، خوب با هم مخلوط كرده و در محل خارش بمالید.

تسکین آرتروز با نعناع

اگر از بیماری روماتیسم و آرتروز رنج می برید، از روغن نعناع استفاده كنید، به این صورت كه 2 قطره روغن نعناع را با یك قاشق سوپخوری روغن بادام مخلوط كرده و محل های دردناك را با آن ماساژ دهید.

اسانس نعناع

یكی از فرآورده های نعناع، اسانس آن است كه از تقطیر برگ و سرشاخه های گلدار نعنا تحت اثر بخار آب تهیه می شود و دارای 50 تا 70 درصد منتول می باشد.
اسانس نعناع كه در كشور انگلستان تهیه می شود، شهرت خاصی دارد.
این اسانس به عنوان تقویت كننده معده، بادشكن، ضد عفونی كننده،‌ رفع دل پیچه ی بچه ها و اسهال به كار می رود.
برای استفاده از اسانس نعنا كافی است كه مقدار یك تا سه قطره از آن را با یك لیوان آب مخلوط كرده و بنوشید.

موارد احتیاط

* اسانس نعناع را نباید به مقدار زیاد به كودكان و نوزادان خوراند، زیرا روی حركات تنفسی و قلب اثر می گذارد و ممكن است خطرناك باشد.
* اگر اسانس نعناع به مقدار زیاد مصرف شود، فشار خون را بالا برده و موجب حالت تهوع، استفراغ و درد معده می شود و حركات دودی معده را از بین می برد.
* نعناع با تمام فوایدی که دارد، اگر زیاد مصرف شود سیستم گوارشی را تحریك می كند.
لذا اگر شما روزی دو تا سه فنجان دم کرده نعنا می نوشید، بهتر است بعد از دو هفته نوشیدن، چند روزی مصرف آن را قطع كرده و دوباره شروع كنید.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Spearmint - Mentha spicata

Habitat

Perennial herb native to Central Europe now naturalized throughout the U.S. and Canada. Found growing on roadsides and in waste places, usually in damp soils and sunny positions

Cultivation

Spearmint is easily grown, it succeeds in most soils and situations so long as the soil is not too dry. Prefers a sunny position for production of essential oils, but it also succeeds in partial shade

Division can be easily done at almost any time of the year. A matted creeping root system, sends up erect, square stems to about 2 feet high

The leaves are short-stalked, lance-shaped, wrinkled, and bright green, with finely serrate edges. The small flowers are arranged in whorls or rings on spikes in the axils of the upper leaves, pinkish or lilac in color, flowers bloom in late June through August

 Gather the above ground plant when first starting to bloom, the stalks should be cut a few inches above the root, on a dry day, after the dew has disappeared, and before the hot sun has taken any oil from the leaves, and dried for later herb use

Properties

Spearmint is edible and Medicinal, the leaves and flowers are edible raw or cooked. A strong flavor, they are used in salads or added to cooked foods. A medicinal herb tea made from the fresh or dried leaves has a very pleasant and refreshing taste, leaving the mouth and digestive system feeling clean. Also great for mint jelly, an old favorite

The proven medicinal constituents in spearmint are 1,8-cineole, acetic-acid, acetophenone, alpha-pinene, alpha-terpineol, apigenin, arginine, benzaldehyde, benzyl-alcohol, beta-carotene, beta-sitosterol, borneol, calcium, carvacrol, carvone, caryophyllene, diosmin, ethanol, eugenol, farnesol, geraniol, hesperidin, limonene, luteolin, menthol, methionine, niacin, oleanolic-acid, perillyl-alcohol, pulegone, rosmarinic-acid, terpinen-4-ol, thiamin, thymol, tryptophan, ursolic-acid, and many vitamins and minerals. An essential oil from the leaves and flowers is used as a flavoring in candy, gum, ice cream, drinks and commercially prepared hygen products (toothpaste, mouthwash, etc). Spearmint has been used as an alternative medicine for centuries on many different continents. It is antiemetic, antiseptic, antispasmodic, carminative, diuretic, restorative, stimulant, stomachic and tonic. The medicinal herb tea made from the leaves is used in the treatment of fevers, bronchitis, chills, cramps, chronic gastritis, common cold, headaches, indigestion, morning sickness, motion sickness, nasal congestion, nausea, halitosis, painful menstruation, and various minor ailments. Externally the stems are crushed and used as a medicinal poultice on bruises. The essential oil in the leaves, is a great rub for stiffness, muscle soreness and rheumatism, the oil also a powerful antiseptic and should not be taken in large doses. Futher research is proving the plant to be of use in many diseases.

Folklore

Both the essential oil and the stems are used in folk remedies for cancer. A poultice prepared from the leaves is said to remedy tumours. The plant repels insects, rats, mice and was formerly used as for strewing (thrown about)i

Classic herbal flavoring with deep and satisfying undertones to the usual cooling sensation associated with mint. Press seeds into soil surface and keep cool and moist until germ. Plant prefers moist soils in sun to part shade. We grow our own on this one and find that it breeds true generation to generation. The plant is upright and makes shockingly bright flowering racemes

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و ششم - "اشتاد" روز

روز بیست و ششم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " اشتاد" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "هوم سفید " است که در لاتین به آن می گویند:ا

"White Hoama/Hom"

The twenty sixth (26th) Day in the Zoroastrian calendar called "Ashtad", and Pahlavi name of the flower name is "Hom-i-Safid" and the Latin name is "White Hoama/Hom"i

Haoma is the Avestan language name of a plant and its divinity, both of which play a role in Zoroastrian doctrine and in later Persian culture and mythology. The Middle Persian form of the name is hōm, which continues to be the name in Modern Persian and other living Iranian languages

Sacred haoma has its origins in Indo-Iranian religion and is the cognate of Vedic soma. For haoma's relationship to Vedic soma, see comparison to soma

http://tenets.zoroastrianism.com/flower33.html

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و پنجم - "ارد" روز

روز بیست و پنجم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " ارد" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "همک یا چشم گاو " است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Buphthalmum"

The twenty fifth (25th) Day in the Zoroastrian calendar called "Ard", and Pahlavi name of the flower name is "Hamak" and the Latin name is "Buphthalmum speciosum"i

چشم گاو
بابونه گاو چشم که به نام های اقحوان- کرکیش- بابنوه بزرگ- بابونه گاوی- عین تاقط و عرار نیز معروف می باشد، دارای خاصیت خواب آور- آرام بخش و تقویت کنندۀ دستگاه عصبی می باشد. 
از این نوع بابونه می توان علاوه بر تقویت اعصاب در مواردی نظیر : کم اشتهایی- تشنج- بیماری های عفونی – عدم امکان دفع ادرار- انسداد کیسه صفرا- آرتروز- تصلب شرایین- سوء هاضمه- سنگ کلیه و مثانه- درد مثانه- تنگی نفس- سرفه- تب- انسداد کبد و سختی طحال استفاده نمود.

مضرات : زنان باردار مجاز به استفاده از بابونه گاو چشم نمی باشند، زیرا ممکن است موجب سقط جنین گردد. زیاده روی و مصرف بی رویه بابونه گاو چشم موجب سردرد می شود.

این گل را به عربی «عین البقر» خوانند. (برهان ). نام گلی است که آن را گاو چشم یا چشم گاومیش نیز گویند. گل گاومیش دارای هفت رنگ است 

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Woodland Oxeye

Architecturally, this is one awesome, not to be ignored, show off of a plant

As if height alone would be enough, (5 feet), it also glows with HUGE golden, daisy-like blooms, held high above the massive rounded leaves

Loves sun and an acidic soil

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و چهارم - "دین" روز

روز بیست و چهارم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "دین" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "رز گل گلاب" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Rose Centifolia"

The twenty forth (24th) Day in the Zoroastrian calendar called "Din", and Pahlavi name of the flower name is "Rose (water)" and the Latin name is "Rose Centifolia"i

گل گلاب
اين نوع گل سرخ، برگ ها ي مرکب از 7 و به ندرت 9 برگچه دندانه دار دارد و به نظر مي رسد که نوعي دو رگه از دو رز مختلف مي باشد. گلبرگ هاي آن رنگ صورتي روشن يا سفيد دارد.

خواص درماني و موارد مصرف

گلبرگ هاي آن اثر ملين و ملايم دارد. از اين جهت براي رفع يبوست کودکان، اشخاص مسن و بيماران در دوره نقاهت مصرف مي شود. اسانس آن مصرف دارويي نداشته ولي در فرمول بسياري ا زفرآورده هاي آرايشي از جمله کرم، پماد هاي معطر، ضد عفوني کننده، عطر سازي، فرآورده هاي آرايشي استفاده مي شود. اين اسانس ارزش اقتصادي زيادي داشته و کشورهاي اروپايي و ژاپن عمده ترين بازار اسانس گل محمدي را تشکيل مي دهند. بطوريکه هر کيلوگرم اسانس گل محمدي7000 دلار آمريکا ارزش دارد. همچنين اين گياه بعنوان داروي ضد افسردگي و اضطراب، درمان هاي پوستي مورد مصرف قرار مي گيرد.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Rose hydrosol -rose water

Rose Wateris a humectant that adds and helps retain moisture in the skin and has been known for many generations as a wonderful toner for the skin. When making your own lotions it adds a soft beautiful floral aroma and many skin healing properties. This distiller produces such an incredible hydrosol, if you love rose, this will delight you

These pictures are from India where our current Rose Hydrosol is distilled. The roses are grown in the area of Pushkar/Ajmer in Rajasthan which is famous for their roses. Enjoy the roses of Rajasthan which have a very unique aura

Rose centifolia is distilled year round from the virgin land of the Rajasthan deserts. This rose is the pink color rose that has made this area so famous

Our Rosa damascena hydrosol is distilled from a darker rose. This is only distilled this time of year and is available for a short time. It has a beautiful soft aroma. As I poured the hydrosol, I could see beads of essential oil intertwined with the hydrosol

Rose hydrosol is also known to promote emotional balance and a sense of well-being. Great for PMS symptoms as it is cooling! It can be used on its own as a perfume or you can add essential oils to the hydrosol. Fresh Rose hydrosol has also been used in desserts and beverages

Rose Hydrosol is very stable and has a shelf life of two years or more. All hydrosols should be stored in a cool place and even in the refrigerator if you live in a hot and humid climate

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و سوم - "دی به دین" روز

روز بیست و سوم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " دی به دین" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "شمبلیله" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Fenugreek"

The twenty third (23rd) Day in the Zoroastrian calendar called "Day-b-Din", and Pahlavi name of the flower name is "Shambalile" and the Latin name is "Fenugreek"i

شَنبَلیله
گیاهی است از تیره پروانه‌داران و به همین دلیل توانایی همزیستی با باکتری‌های تثبیت کننده ازت را داشته و می تواند بخش زیادی از از نیتروزن مورد استفاده خود را تولید کند.
گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گل هایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوه‌های آن زرد تا قهوه‌ای است.
این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می‌روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف می‌شود.

خواص دارویی

شنبلیله دارای خواص اثر تقویتی، ملین، اشتها آور، خلط آور و ضدتب، محرک جریان شیر و کاهنده قندخون است.

همچنین این گیاه حاوی مقادیر زیادی آهن، فسفر و ویتامین "دی" است. شنبلیله یک داروی گوارشی تلخ است و می‌توان آن را در بیماری قند و به صورت موضعی در التهابات پوستی مصرف کرد.

جوشانده دانه‌های این گیاه برای نرمی پوست و همچنین رفع تحریکات جلدی به کار می‌رود. به این منظور می‌توان جوشانده آن را به شکل کمپرس به کار برد.دانه‌های شنبلیله به لحاظ دارا بودن برخی عناصر همچون آهن در درمان ضعف عمومی بدن بسیار موثر است.

جوشانده دانه‌های این گیاه اگر به صورت غرغره مصرف شود و در رفع ورم لوزه‌ها بسیار مفید و موثر است، همچنین از جوشانده آن برای افزایش میزان شیر در دوران شیردهی می‌توان استفاده کرد.

پودر گیاه را می‌توان به صورت خمیر درآورده و روی کورک و دُملهای چرکی پوست قرار داد.

دانه‌های شنبلیله که مهم‌ترین قسمت دارویی این گیاه است با باز کردن مجاری عروق خون، از بروز سکته قلبی جلوگیری می‌کند. این گیاه سرشار از آهن است. پزشکان مصرف این گیاه را به افرادی که مبتلا به کم خونی، کمبود آهن و کمبود هموگولوبین خون اند، توصیه می کنند این گیاه علاوه بر ایران در هند ایتالیا و اسپانیا کشت می شود شنبلیله را بعد از شستن خشک کرده خرد کنید روزی ۳ بار به مقدار یک قاشق مربا خوری با ماست مخلوط کرده میل نمایید برای پایین آوردن قند خون بسیار موثر می باشد

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

 Fenugreek

Lactation

Fenugreek seeds are thought to be a galactagogue that is often used to increase milk supply in lactating women.[8] Because the maple syrup-like flavor is strong and not always liked, the seeds are ground to a powder and administered in capsules. Many lactating women who take fenugreek in the quantities required to increase their milk supply notice that their skin exudes a distinct "maple syrup" odor

Medicinal

Recent non-clinical trials have indicated that fenugreek may have potent antiviral properties, having relieved common cold symptoms in a group of volunteers. This may progress to clinical trials in the future

Seeds

Fenugreek seeds are a rich source of the polysaccharide galactomannan. They are also a source of saponins such as diosgenin, yamogenin, gitogenin, tigogenin, and neotigogens. Other bioactive constituents of fenugreek include mucilage, volatile oils, and alkaloids such as cholineand trigonelline

Fenugreek seeds are used as a herb in Traditional Chinese Medicine under the name Hu Lu Ba. In TCM it warms and tonifies kidneys, disperses cold and alleviates pain. Main indications are called hernia, pain in the groin. It's used raw or toasted. Fenugreek seeds or "Methi" as it is known in India, if taken/swallowed raw(about 2-3 gms)early morning with warm water even before brushing ones teeth and before tea/coffee is supposed to have a therapeutic and healing effect on joint pains, without any side effects

Fenugreek is frequently used in the production of flavoring for artificial maple syrups. The taste of toasted fenugreek, like cumin, is additionally based on substituted pyrazines. By itself, fenugreek has a bitter taste

Fenugreek seed is widely used as a galactagogue (milk producing agent) by nursing mothers to increase inadequate breast milk supply. Studies have shown that fenugreek is a potent stimulator of breastmilk production and its use was associated with increases in milk production of as much as 900%. It can be found in capsule form in many health food stores

Several human intervention trials demonstrated that the antidiabetic effects of fenugreek seeds ameliorate most metabolic symptoms associated with type-1 and type-2 diabetes in both humans and relevant animal models by reducing serum glucose and improving glucose tolerance. Fenugreek is currently available commercially in encapsulated forms and is being prescribed as dietary supplements for the control of hypercholesterolemia and diabetes by practitioners of complementary and alternative medicine

Cuisine

The cuboid yellow to amber coloured fenugreek seeds are frequently used in the preparation of pickles, curry powders, and pastes, and the spice is often encountered in the cuisine of the Indian subcontinent. The seeds are used as seasoning for many dishes or in powdered form to mix with rice, since the health benefits of added seeds (or leaves) to the diet, in moderate quantities, is considerable. The young leaves and sprouts of fenugreek are eaten as greens, and the fresh or dried leaves are used to flavour other dishes

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و دوم - "باد" روز

روز بیست و دومین ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "باد" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "وَدرنگ" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Mountain Balm"

The twenty second (22nd) Day in the Zoroastrian calendar called "Baad", and Pahlavi name of the flower name is "Vadrang-bui" and the Latin name is " Mountain Balm"i

مرهم کوهی یا بوته برفی
برگ این گیاه عطر شیرینی در آب و هوای گرم پخش می کند. در آب و هوای گرم تابستان برگ ها حلقه خورده و رو به پایین می روند، از دست دادن آب را به حداقل می رساند

انبوه خوشه گل های سفید در هرمی شکل منتقله. هر گل انفرادی کوچک هستند.
این گیاه به عنوان یک گیاه تثبیت نیتروژن مفید است. گل ها زمانی که به آب بخورند مانند کف صابون، کف می کنند، و از آن ها برای عطر و بو استفاده می شود و همچنین برای نرمی پوست پس از شستشو. برگ این گیاه توسط بومیان آمریکایی " سرخپوستان" برای تنباکو، چای، و "رنگ قرمز" مورد استفاده قرار می گرفته

موارد استفاده

برخی از قبایل سرخپوستان جوشانده از این گیاه را برای عرق کردن به عنوان درمانی برای سرما خوردگی ،تب، آنفلوآنزا استفاده می کردند. برگ نیز برای کمک به جلوگیری از شوره سر مورد استفاده قرار می گرفته

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Mountain Balm

This plant's leaf emits a sweet aroma during warm weather. As the leaves curl strongly downward during warm summer weather, water loss is minimized as exposure to the lower leaf surface is reduced

The white flowers are borne in large, dense pyramidal shaped panicles. Individual flowers are small

Snow brush is useful as a nitrogen-fixing plant. The flowers make a soapy lather when crushed in water, and they provide a fragrance and softness to the skin after washing. The leaves were used by Native Americans for tobacco, tea, and a red dye

Uses

Some Plateau Indian tribes drank a boil of this plant to induce sweating as a treatment for colds, fevers, and influenza. Leaves were also used when rinsing to help prevent dandruff

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیست و یکم - "رام" روز

روز بیست و یکم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "رام" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "علف زرد" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Lepidium flavum"

The twenty first (21st) Day in the Zoroastrian calendar called " Raam", and Pahlavi name of the flower name is " Yellow Pepper Grass" and the Latin name is "Lepidium flavum"i

علف زرد

چمن زرد کوتاه است، اغلب شاخ و برگ این گیاه سالانه تولید ساقه های بلند روی زمین تا حدود 40 سانتی متر پراکنده و رشد می کند. این برگ ها گوشتی و دندانه دار هستند و در سطح زمین رشد می کنند، که در امتداد ساقه ها پایین ترین و طولانی ترین آن چند سانتی متر طول دارد.

این گیاه بوته ای در زمان شکوفه هایی پر از گل های کوچک، که هر کدام با گلبرگ های زرد فقط چند میلیمتر طول و شش پرچم در مرکز، می شود. میوه های آن گرد، پره ای، کپسول پهن مانند که حاوی دانه های ریز است

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Lepidium flavum

Lepidium flavum is is a short, mostly prostrate annual herb producing a branching stem up to about 40 centimeters tall when growing upright. The fleshy lobed or toothed leaves grow in a basal rosette at ground level and along the stem, the lowest and longest reaching a few centimeters long

The plant blooms in inflorescences of many small flowers, each with yellow petals just a few millimeters long and sixstamens at the center. The fruit is a rounded, winged, flattened capsule containing tiny seeds

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز بیستم - "ورهرام" روز

روز بیستم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " ورهرام" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "سوسنبر" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Water Mint"

The twentieth(20th) Day in the Zoroastrian calendar called " Varahram", and Pahlavi name of the flower name is "Sisenbar" and the Latin name is " Water Mint"i

خانواده ای از نعناع

در کتب طب سنتی و به فارسی با نام های ((سی سنبر))، ((سوسنبر))، ((نمام)) ، ((سه سنبل)) ،((حاشا بری)) ،((آویشن وحشی)) و به عربی ((نمام الملک)) نامبرده می شود

مشخصات

گیاهی است با دارای شاخه های پر پشت و خزنده که به یک دسته گل های خوش های قرمز یا بنفش رنگ منتهی می شود. برگ های آن سبز تیره معطر و بی کرک، بیضی، کوچک، گل های آن تا تیر ماه و مرداد تمام می شود .از این گیاه واریته هایی در ایران در مناطق مختلف دامنه های البرز، دره لار و آذربایجان در تبریز و سایر مناطق ایران می روید. تکثیر این گیاه از طریق کاشت قسمتی از بوته های با ساقه زیر زمینی آن می باشد. ساقه زیر زمینی آن کمی چوبی و ساقه های هوایی آن در قسمت قاعده چوبی به رنگ قهوه ای و در قسمت فوقانی ساقه سبز و نرم می باشد

خواص--کاربرد

از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی گرم وخشک است و از نظر خواص معتقدند که فرح افزاست و باز کننده گرفتگی ها و انسداد مجاری می باشد مقوی معده وروده و قلب است و قوت تریاقی و ضد سمی دارد و ضد عفونی کننده و مدر است و ترشح ادرار وحیض را زیاد می کند به عبارت دیگر تا حدود ی قاعده آور است. با سرکه برای رفع سر درد نافع است. ضماد آن برای بیماریهای بلغمی و در دسینه مفید است.

دم کرده آن برای سکسکه و دل پیچه و قطره قطره ادرار کردن و خرد کردن سنگ مثانه و درد رحم نافع است، شیاف آن برای خوشبو کردن رحم مؤثر است .برای ریه مضر استو از این نظر باید با کتیرا خورده شود. مقدار خوراک از گرد خشک آن 5 گرم است. زیاد خوردن آن مضر است و باید متناوبا خورده شود .دم کرده 16-12 گرم خشک آن در 1000 گرم آب جوش که با قند شیزین شود و قدری صمغ عربی کوبیده در آن بریزند در سیاه سرفه و سر فه های تناوبی و گر یپ و سرما خوردگی و همچنین در بینایی ضعیف مفید است.

اگر دم کرده آن را با عسل شیرین کنند اثر محسوسی در رفع تشنج بخصوص تشنج دستگاه تنفسی دارد و برای گریپ، سیاه سرفه، آسم مرطوب مفید است. و چون قابض است گرد آن در استعمال خارج برای جلوگیری از خونریزی از بینی مفید است. ضمنا خوردن دم کرده سر پوله برای رفع میگرن و سر گیجه نافع است و برای رفع آشفتگی و حالت قی و رفع تر شی مهده مؤثر می باشد. در استعمال خارج از دم کرده آن برای تسکین درد های عصبی و سیاتیک استفاده می گردد و برای رفع نرمی استخوان کودکان می توان آن ها را با دم کرده سی سنبر استحمام کرد.

مالیدن اسانس سی سنبر ((سر پوله )) روی عضوی برای تسکین درد نقرس و سیاتیک و روماتیسم اثر محسوس دارد. در فرانسه از 20-10 گرم دم کرده گیاه خشک در یک لیتر آب جوش 3-2 فنجان در روز به عنوان ضد اسپاسم برای تسکین حمله های آسم می خورند. همچنین 15 گرم گیاه خشک را در 100 گرم آب جوش دم کرده و پس از خنک شدن روی آتش ملایم نگه می دارند تا نیم گرم بماند و در هر ساعت یک یک قاشق سوپ خوری از آن را می خورند برای تسکین سرفه خیلی مؤثر است

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Water Mint - Mentha aquatica

Water Mint is a perennial plant in the genus Mentha native throughout Europe except for the extreme north, and also northwest Africa and southwest Asia

The flowers are tiny, densely crowded, purple, tubular, pinkish to lilac in colour; flowering is from mid to late summer. Water Mint is pollinated by insects, and also spreads by underground rhizomes, like other species of mint. All parts of the plant have a distinctly minty smell

As the name suggests, Water Mint occurs in the shallow margins and channels of streams, rivers, pools, dikes, ditches, canals, wet meadows, marshes and fens. If the plant grows in the water itself, it rises above the surface of the water. It generally occurs on mildly acid tocalcareous (it is common on soft limestone) mineral or peaty soils

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

آیین "ورهرام‌ ایزد" روز

مس‌ و وه و پیروزگر باد مینوی ورج ورهرام‌ایزد اشوی ورجاوند هماوند پیروزگر بیستمین روز در گاهنمای‌ زرتشتی به نام ورهرام‌ایزد، یکی از صفات ستوده‌ی ذات خداوندی نامور شده است. بهدینان در این روز به نیایشگاه شاه ورهرام‌ایزد می‌روند و با خواندن نماز بایسته و نو کردن کشتی، سپس خواندن بخشی از کتاب سپند اوستا نامور به ورهرام‌یشت، به نیایش اهورامزدا می‌پردازند. (سروش‌ واژ + کشتی + ورهرام‌ یشت + برساد) معمولا" در این روز بر اساس دهش یکی از بهدینان، از باشندگان در مکان نیایشگاه، با آش و سیروگ پذیرایی می‌شود.

واژه‌ی پازند ورهرام در زبان فارسی به‌صورت بهرام و در زبان اوستایی به‌صورت «ورترغنهه» آمده است، و مراد از آن یکی از صفات ذات‌ بی‌پایان خداوندی به معنی هروسپ‌ چیرگی و پیروزی است. چه، ذات بی‌پایان اهورامزدا بر همه چیز (تجلیات هستی=کثرت) چیره و پیروز است. 

در کرده‌ی نخست ورهرام‌ یشت می‌خوانیم: «ورترغنم اهوره‌ذاتم یزه‌مه‌ئیده» یعنی: «می‌ستاییم پیروزی اهوراداده را» چنان‌که در نماز برساد هم مستتر است،

ایزد ورهرام از یاوران اردیبهشت امشاسپند است، چه آدمی با یاوری بهترین اشویی (اردیبهشت)، آتش‌ اهورا داده درون (آترسچا) و ندای درونی سرشته از کلام مانتره (سره‌اُشهه اشیهه تخمهه تنومانترهه) در کنار پیروزی اهورا داده (ورترغنم اهوره‌ذاتم) است که در شکستن تاریکی دروغ و فریب کامیاب می‌شود.

پیروزی اهوراداده یاور ما و شما و همه‌ی بهدینان دینیار و مردان و زنان اشون در سراسر گیتی باد.

گاهشمار زرتشتی روز نوزدهم - "فروردین" روز

روز نوزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "فروردین" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "گل خروس" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Cock's Comb"

The nineteenth (19th) Day in the Zoroastrian calendar called "Farvardin", and Pahlavi name of the flower name is "Aoruz" and the Latin name is "Cock's Comb"i

گل تاج خروس

گل تاج خروس یا هم نوعی از گل زلف عروسان و جنسی از خانواده تاج خروس ها یا آمارانتاسه می باشد كه بلندی آن در انواع مختلف به یك متر می رسد.

انواع متفاوت تاج خروس
ـ 1 - تاج خروس پا بلند( نقره ای) یا سلیسیا آرژنتا: به بلندی یكمتر با برگ های سبز تیره كمی متمایل به قرمز، با گل های قرمز با نقش سفید این گونه دارای واریته های متعددی می باشد .از همه اقسام این گونه معروف تر كه از قدیم در ایران كاشتن آن مرسوم بوده می باشد .

ا -2 - تاج خروس آرژانتا ژاپونی: كه تاج آن مانند پرهائی كه قدیم اروپائیان به كلاه نصب می كردند می باشد
این جور بوته اش با بوته تاج خروس یكی است ولی بجای یك تاج كه روی بوته تاج خروس است روی هر شاخه از این گیاه كه به فراوانی می روید خوشه های سبك پَر مانند كه پوشیده از گل های ریز زیادی بهمان الوان مذكور در بالا است دیده می شود . 
اندام بوته آن مخروطی شكل و كاملا متمایز با جور اول می باشد . 
بذر این دوجور را نیز اوائل فروردین تا اردیبهشت روی خزانه كه از خاك سیاه و سبك آماده شده باشد كاشته پس از آنكه بوته ها به اندازة 5 تا 6 سانتیمتر شدند آنها را به محل اصلی منتقل می سازند .
برگ های جوان این گیاه خوشمزه و قابل خوردن است و بذر آن نیز از نظر مواد پروتئینی از ذرت و ارزن بیشتر مواد پروتئینی دارد و برشته آن بسیار خوشمزه می باشد

ـ 3 -تاج خروس شیلدسی یی : اصل این گونه از كشور هند است با تاج های زرد درخشان

ـ 4 - تاج خروس تومپو زونی یی : این گونه به بلندی 60 سانتیمتر می رسد. گل های آن بصورت تاجی به رنگ قرمز درخشان و منقش می باشد

داروی ضد سرطان
چربی تاج خروس به علت وجود ماده ای به نام اسکوالن که 5 تا 8 درصد کل چربی گیاه را تشکیل می دهد به عنوان یکی از بهترین انواع چربی شناخته شده است. اسکوالن اکسیژن محیط را جذب و بافت ها و اندام ها را اشباع می کند. این نوع چربی برای درمان سرطان بکار می رود.، به علاوه در پوست نفوذ و به عنوان محرک ایمنی عمل می کند. این نوع چربی تا کنون در جگر کوسه ماهی استخراج می شده است. در بخش روغن تاج خروس اشکال ویتامین "ایی" وجود دارد که باعث پایین آمدن کلسترول می شود. روغن تاج خروس برای درمان بیماری های توموری، تصلب شرائین و سفتی بافت ها، کارکرد نامناسب مغز و سیستم گردش خون محیطی، نقض ایمنی، بیماری های زنان، بیماری های پوستی، معده و جگر، جراحات، کوفتگی ها و زخم های بدن بر اثر بدخوابی، زخم معده، کمبود ویتامین و جلوگیری از بروز بیماری ها بکار می رود

گیاه زینتی
شاید شما هم این گیاه را برای زینت در باغچه كاشته اید و یا به طور خود رو در باغچه دیده اید ولی بدون استفاده از برگ های جوان و بذر آن بوته ها را در آخر فصل بدست خزان سپرده اید، در حالی كه در هزاران سال قبل كشاورزان و قبایلی در مكزیك این گیاه را می كاشتند و از بذر آن برای تغذیه استفاده می كردند و حتی در سال 1519 میلادی انبارهایی كه پر از بذر تاج خروس بود در مكزیك پیدا شد

بوته تاج خروس در مقابل كود های شیمیایی و سایر كودها حساس است و خیلی زود آسیب می بیند برای آنكه بوته این گیاه خوب رشد كرده گلش درشت شود كافیست كه آن ها را در محل آفتاب گیر در خاكی كه از مخلوط خاك سیاه، باغچه و خاك برگ پوسیده درست تشكیل شده باشد كاشت، و روزهای گرم چنان آبیاری كنند كه پای بوته ها همیشه مرطوب باشد، گل های خشك تاج خروس چون تغییر شكل نمی دهد برای دسته گل خشك مناسب است

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Cock's Comb  or  Cockscomb

Cockscomb flowers are also known as Wool Flowers or Brain Celosia, suggestive of a highly colored brain. The flowers belong to the amaranth family, Amaranthaceae. Cockscomb bloom with a compacted crested head 2-5 inches across, on leafy stems that are 12-28 inches long. The flower's name is suggestive of a rooster's comb. Cockscomb Flower blooms from late summer through late fall. The Celosia plant is an annual dicotyledon

Native to Africa, America and Asia. Celosia means "hot" in Greek. Plant after all danger of frost. Planting celosia too early will cause the plants to stop growing. Celosia need full sun. They like the heat. Set the smaller varieties one foot apart and the taller ones two feet apart. Celosia have very bright colors. They have three different kinds of blooms; candle, crested and plume. Crested looks like a rooster’s comb. Celosia are good in dried arrangements

Medicinal

It is used as a treatment for intestinal worms (particularly tapeworm), blood diseases, mouth sores, eye problems. The seeds treat chest complaints and the flowers treat diarrhea. The leaves are used as dressings for boils and sores, and the boiled vegetables are said to be slightly diuretic

As food

As a grain, Cockscomb is a pseudo-cereal, not a true cereal

These leaves are used—not to mention young stems and young inflorescences—soften up readily and are used for stew. The leaves also have a soft texture and has a mild spinach-like taste. They are also pepped up with such things as hot pepper, garlic, fresh lime, and red palm oil and eaten as a side dish

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز هجدهم - "رشن" روز

روز هجدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " رشن" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "نرگس" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Narcissus"

The eightteenth (18th) Day in the Zoroastrian calendar called " Rashn", and Pahlavi name of the flower name is "Nistarum" and the Latin name is " Narcissus"

نفوذ در فرهنگ
از اسطوره نرگس هنرمندان به مدت حداقل دو هزار سال الهام گرفته اند، حتی قبل از شاعر رومی "اُوید" نسخۀ سوم در کتاب برجسته خود را از متافورسیس. که این در قرن اخیر توسط شاعران و نقاشان دنبال شد.

نرگس

نام گیاهی که بیشتر در بهار گل می دهد، خانواده بومی گل نرگس به اروپا، شمال آفریقا و آسیا تعلق دارد. چند گونه نرگس هم وجود دارد که در پاییز شکوفه می دهند . بین 50 تا 100 گونه از جمله انواع و ارقام نرگس زرد وحشی در شمال آمریکا وجود دارد. از طریق تحقیق و طبقه بندی ژنتیکی، آن است که این باورند که در طول زمان این تعداد احتمالا کمتر خواهد شد.
نرگس زرد نام انگلیسی است، گاهی اوقات هم اکنون برای تمام ارقام این گل مورد استفاده است. فرم های بسیاری از این گل کشت شده و توسعه یافته است، و تقریبا هر سال با تغییرات جدید در دسترس متخصصان قرار می گیرد.

مسمومیت
همه رقم نرگس حاوی آلکالوئید سمی هستند، بیشتر در غده هایشان (پیازشان) و بلکه در برگ هایشان هم وجود دارد.
در دبستانی در انگلستان تعداد دانش آموزانی بیمار شدند پس از افتادن یک "غده یا پیاز" نرگس به سوپ در کلاس آشپزی. این پیاز ها اغلب می تواند با پیاز خوراکی اشتباه گرفته شود، در نتیجه منجر به مسمومیت ناشی از حوادث اتفاقی می شود

دارویی - پزشکی

در کمپو (طب سنتی ژاپنی)، زخم ها با ریشه نارسیس و خمیر گندم آرد تحت درمان قرار می گرفته است، هر چند امروزه در لیست شاخه و برگ گیاهان مدرن طب سنتی ژاپنی ظاهر نمی شود. پزشک رومی آ. کورنلیوس ریشه نرگس را در طب آن زمان در میان گیاهان طبی قرار داد، که شرح داده شده به عنوان نرم کننده، و "قدرتمند برای متفرق کردن هر چه در هر نقطه از بدن جمع آوری شده". در یک مطالعه علمی، اتانول از پیاز عصاره در موشی که درد داشته مؤثر بوده.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Influence on culture

Тhe myth of Narcissus has inspired artists for at least two thousand years, even before the Roman poet Ovid featured a version in book III of his Metamorphoses. This was followed in more recent centuries by other poets and painters

Narcissus : is the botanic name for a genus of mainly hardy, mostly spring-flowering, bulbs in the Amaryllis family native to Europe, North Africa, and Asia. There are also several Narcissus species that bloom in the autumn. There are between 50 and 100 including species variants and wild hybrids of Daffodils in North American. Through taxonomic and genetic research, it is speculated that over time this number will probably continue to be refined

Daffodil is a common English name, sometimes used now for all varieties. The range of forms in cultivation has been heavily modified and extended, with new variations available from specialists almost every year.

Toxicity

All Narcissus varieties contain the alkaloid poison lycorine, mostly in the bulb but also in the leaves

On 1 May 2009 a number of school children fell ill at Gorseland Primary School in Martlesham Heath, Suffolk, England after adding a daffodil bulb to soup during a cookery class. The bulbs could often be confused with onions, thereby leading to incidents of accidental poisoning

Medicine

In kampo (traditional Japanese medicine), wounds were treated with narcissus root and wheat flour paste, though it does not appear in the modern kampo herb list. The Roman physician Aulus Cornelius Celsus listed narcissus root in De Medicina among medical herbs, described as emollient, erodent, and "powerful to disperse whatever has collected in any part of the body". In one scientific study, the ethanol extract of the bulbs was found effective in one mouse model of nociception

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

نام روزها و مینش (مفهوم) آنان

نام روز و ماه در آیین زرتشتی

هر روز یک مانترا

هر روز نو که از خواب برمی خیزیم نام روز و مینش (مفهوم) آن را به یاد آوریم و آن را مانترای روزمان بگذاریم. شاید که در آغاز بیشتر به آن بیندیشیم و اگر پیگیر باشیم به جایی می رسیم که دیگر نیازی به اندیشیدن نیست بلکه خود، آن می شویم.

۱ـ اهورا مزدا Ahurâ Mazdâ/ اورمَزدUrmazd : اهورامزدا، خداوند جان و خرد، جان جانان، خرد خردها، سرآغاز، سرانجام، بُن هستی، اوج هستی، همۀ هستی

۲ـ وُهومَنَ Vohumana/ بَهمنBahman : اندیشه نیک، نیک منشی، نیک نهادی، گوهر خرد، خرد شاد، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی (روز نَبُر)

۳ـ اشَه وَهیشتَه Asha vahishta/ اَردیبهشتArdibehesht : بهترین راستی و پاکی، حقیقت و واقعیت، هنجار هستی، قانون دقت، هر کس و هر چیز در جای درست و شایستۀ خود، هماهنگی، تراز و همسنگی (تعادل) …

۴ـ خشَترَ وَئیریَه Xshathra vairya/ شهریورShahrivar : شهریاری برگزیدنی،چیرگی بر ‌‌نفس خویش، سازندگی، آبادانی

۵ـ سپنتا آرمیتی Spentâ ârmaiti/ سِپَندارمَذ Sepandârmazd : آرامش افزاینده، فروتنی و مهر پاک، باروری و زندگی افزایی

۶ـ هَئوروَتاتَ/ خوردادXordâd : همه شدن، رسایی یافتن، درستی تن و روان، بهتر شدن، خوش زیستی، شاد باشی

۷ـ اَمِرِتاتَ / اَمرداد Amordâd : بی‌مرگی، جاودانی، همیشگی، بی زمانی، دیرپایی

(هئوروتات امرتات / خرداد امرداد : رسایی همیشگی، بهتر شدن همیشگی، خوش زیستی دیرپا، شادی جاودانی)

۸ـ دی به آذَر Dey be âzar [1]: آفریدگار آتش

۹ـ آذرÂzar : آتش، فروغ و روشنایی، روشنایی خرد، گرمای جان بخش، نیرو و انرژی، آتش آفریننده، آتش درون هستی، نماد اَشَه

۱۰ـ آبانÂbân[2] : آب ها، مایۀ هستی، مایۀ پاکی و پالودگی، نماد خرداد، به هم آمیزندۀ نیروهای درونی برای رسایی یافتن و رسیدن به روشنایی، نمادِ خرداد

۱۱ـ خور [۳] Xor خورشید، آفتاب، سرچشمۀ آتش و گرما و زندگی

۱۲ـ ماهMâh[4] : ماه آسمان، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی (روز نَبُر)

۱۳ـ تیرTir[5] : ستاره تیر (تیشتر)، ستاره باران، نماد بارش و سرسبزی، نماد آخشیج و سپهر (طبیعت)

۱۴ـ گوش(گِئوش)Goush (Geush) : گیان (جان)، کیهان (جهان)، مردم، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی (روز نَبُر)

۱۵ـ دی بمهرDey be Mehr : آفریدگار (سرآغاز پیدایش) مِهر

۱۶ـ مهرMehr[6] : نیروی کشش، نیروی چسبانندگی و آشتی میان همه و هتا همیستارها (متضادها)، نیروی به هم نگاهدارندۀ یگانگی هستی، دوستی، پیمان و وفای به آن

۱۷ـ سُروشSoroush[7] : شنیدن آوای‌درون،ندای‌وجدان، نگاهبان جان در تاریکی ها

۱۸ـ رَشنRashn[8] : دادگری، دادخواهی، دادگستری

۱۹ـ فروردینFarvardin : فروهر[۹]، نیروی‌پیشرفت

۲۰ـ وِرَهرام [۱۰]Vrahrâm/ بهرامBahrâm : پیروزی

۲۱ـ رامRâm[11] : رامش، شادمانی، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی (روز نَبُر)

۲۲ـ باد Bâd[12] : باد، هوا، مایۀ بنیادین زندگی

۲۳ـ دی به دینDey be Din : آفریدگار (سرآغاز پیدایش) بینش / وجدان

۲۴ـ دینDin[13] : بینش درونی، وجدان

۲۵ـ اَرْد (اشی)Ard (Ashi) : خوشبختی،دارایی

۲۶ـ اَشتادAshtâd : راستی، افزایندگی

۲۷ـ آسمانÂsmân : آسمان

۲۸ـ زامیادZâmyâd : زمین، نماد سپنت آرمیتی

۲۹ـ مانْتْرَه‌سِپَندMântra sepand : سخنان رشد دهنده و افزاینده (گاتاها) گفتار پاک و نغز

۳۰ـ اَنارامAnârâm[14] : رامش و آرامش بی کرانه


--------------------------------------------------------------------------------


[۱] Âthra- Âthar-Âtharsh-Âtash

[2] Apam

[3] Xvare

[4] Mavangha

[5] Tishtrya

[6] Mithra

[7] Sraosha

[8] Rashnu

[9] Fravahar-Fravashi

[10] Vrethraghna

[11] Ramanu

[12] Vayu

[13] Daena

[14] Anaghra Râma

 

موبد کامران جمشیدی

معنی ماه های ایرانی "خورشیدی"

معنی ماه های ایرانی "خورشیدی"

The meaning of Persian's months "solar equinox chronometry

The Name of the first Persian month called "Farvardin

 the first month, and the beginning of the Spring.

The name of the nineteenth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

فروردین

فروردین نام نخستین ماه از فصل بهار و روز نوزدهم هر ماه در گاه شماری اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان فرورتینام، در پهلوی فرورتین و در پارسی فروردین گفته شده که به معنای فروردهای پاکان و فروهرهای ایرانیان است. بنا به عقیده پیشینیان، ده روز پیش از آغاز هر سال "فَرَوَهَر" (در موردش بیشتر بدانید، در پایین بخوانید) در گذشتگان که با روان و وجدان از تن جدا گشته، برای سرکشی خان و مان دیرین خود فرود می آیند و ده شبانه روز روی زمین به سر می‌برند. به مناسبت فرود آمدن فروهرهای نیکان، هنگام نوروز را جشن فروردین خوانده اند. فروهران در ده روز آخر سال بر زمین هستند و بامداد نوروز پیش از بر آمدن آفتاب، به دنیای دیگر می‌روند.

The Name of the second Persian month called "Ardibehesht".

The name of the third day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

اَردیبهشت

اردیبهشت نام دومین ماه سال و روز دوم هر ماه در گاه‌شماری اعتدالی خورشیدی است. در اوستا اشاوهیشتا و در پهلوی اشاوهیشت و در پارسی اردیبهشت گفته شده که واژه‌ ای است مرکب از دو جزء:  جزء اول “ اَشا ” از جمله لغاتی است که معنی آن بسیار منبسط است؛ راستی و درستی، تقدس، قانون و آیین ایزدی، پاکی…. و بسیار هم در اوستا به کار برده شده است.  جزء دیگر این که واژه “وَهیشت” باشد. صفت عالی است به معنای بهترین، بهشت پارسی به معنی فردوس از همین واژه است. در عالم روحانی نماینده صفت راستی و پاکی و تقدس اهورامزد است و در عالم مادی نگهبانی کلیه آتش های روی زمین به او سپرده شده است. در معنی ترکیب لغت اردیبهشت “مانند بهشت” هم آمده است.

The Name of the third Persian month called "Khoordad"

The sixth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

خورداد

خرداد نام سومین ماه سال و روز ششم در گاه‌ شمار اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان هئوروتات ،در پهلوی خردات و در پارسی خورداد یا خرداد گفته شده که واژه ای است مرکب از دو جزء: جزء هئوروه که صفت است به معنای رسا، همه، درست و کامل. دوم تات که پسوند است برای اسم مونث، بنابراین هئوروتات به معنای کمال و رسایی است. ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خرداد می‌باشند. خرداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.

The Name of the forth Persian month called "Tier".

 The thirteenth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

تیر

تیر نام چهارمین ماه سال و روز سیزدهم هر ماه گاه‌شماری اعتدالی خورشیدی است. در اوستا تیشریه، در پهلوی تیشتر و در پارسی صورت تغییر یافته آن یعنی تیر گفته شده که یکی از ایزدان است و به ستاره شعرای یمانی اطلاق می‌شود. فرشته مزبور نگهبان باران است و به کوشش او زمین پاک، از باران بهره مند می‌شود و کشتزارها سیراب می‌گردد. تیشتر را در زبان های اروپایی سیریوس خوانده اند. هر گاه تیشتر از آسمان سر بزند و بدرخشد مژده ریزش باران می‌دهد. این کلمه را نباید با واژه عربی به معنی سهم اشتباه کرد.

The Name of the fifth Persian month called "Aamordad"

The seventh day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

اَمرداد

مرداد نام پنجمین ماه سال و روز هفتم هر ماه در گاه‌شماری اعتدالی خورشیدی است. در اوستا امرتات ،در پهلوی اَمرداد و در پارسی اَمرداد گفته شده که واژه ای است مرکب از سه جزء: اول “ا” ادات نفی به معنی نه، دوم “مرتا” به معنی مردنی و نابود شدنی نیست و سوم تات که پسوند و دال بر مونث است. بنابراین امرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی. پس واژه “مرداد” به غلط استعمال می‌شود. در ادبیات مزدیسنا امرداد یکی از امشاسپندان است که نگهبانی نباتات با اوست.

در مزدیسنا شخص باید به صفات مشخصه پنج امشاسپند دیگر که عبارتند از:انیک اندیشی، صلح و سازش، راستی و درستی، فروتنی و محبت به همنوع، تامین اسایش و امنیت بشر مجهز باشد تا به کمال مطلوب همه که از خصایص امرداد است نایل گردد.

The Name of the sixth Persian month called "Shahrivar"

The forth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

شهریور

شهریور نام ششمین ماه سال و روز چهارم هر ماه در گاه‌شماری اعتدالی خورشیدی است. در اوستا خشتروئیریه، در پهلوی شتریور و در پارسی شهریور می‌دانند. واژه ای است مرکب از دو جزء: خشتر که در اوستا و پارسی باستان و سانسکریت به معنی کشور و پادشاهی است و جزء دوم صفت است از ور به معنی برتری دادن وئیر یه یعنی برگزیده و آرزو شده و جمعاً یعنی کشور منتخب یا پادشاهی برگزیده . این ترکیب بارها در اوستا به معنی بهشت یا کشور آسمانی اهورامزدا آمده است. شهریور در جهان روحانی نماینده پادشاهی ایزدی و فر و اقتدار خداوندی است و در جهان مادی پاسبان فلزات. چون نگهبانی فلزات با اوستاو را دستگیر فقرا و ایزد رحم و مروت خوانده اند. روایت شده است شهریور آزرده و دلتنگ می‌شود از کسی که سیم و زر را بد به کار اندازد یا بگذارد که زنگ بزند.

The Name of the third Persian month called "Mehr"

 The sixteenth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

مهر

در سانسکریت میترا، در اوستا و پارسی میثر و در پهلوی میتر و در فارسی مهر گفته می‌شود. که از ریشه سانسکریت آمده به معنی پیوستن. اغلب خاورشناسان معنی اصلی مهر را واسطه و میانجی ذکر کرده اند. مهر واسطه است میان آفریدگار و آفریدگان. میثره در سانسکریت به معنی دوستی و پروردگار و روشنایی و فروغ است و در اوستا فرشته روشنایی و پاسبان راستی و پیمان است. مهر ایزد هماره بیدار و نیرومند است و برای یاری کردن راستگویان و بر انداختن دروغگویان و پیمان شکنان در تکاپوست. مهر از برای محافظت عهد و پیمان و میثاق مردم گماشته شده است. از این رو فرشته فروغ و روشنایی نیز هست که هیچ چیز ار او پوشیده نمی‌ماند. برای آن که از عهده نگهبانی بر آید اهورامزدا به او هزار گوش و ده هزار چشم داده است. مقام مهر در بالای کوه “هرا” است، انجایی که نه روز است و نه شب، نه گرم است و نه سرد، نه ناخوشی و نه کثافت. مهر از آنجا بر ممالک آریایی نگران است. این آرامگاه خود به پهنای کره زمین است یعنی مهر در همه جا حاضر است و با شنیدن آوای ستمدیدگان آگاه گشته به یاری آنان می‌شتابد.

آیین مهر در دین مسیح نیز مشهود است. ایزد مهر در اصل بجز ایزد خورشید بوده است اما بعدها آندو را یکی دانسته اند. مورخان یونانی مهر را به نام میترس یاد کرده اند که ایرانیان خورشید را به اسم “میترس” می‌ستایند. از این خبر پیداست که در یک قرن پیش از میلاد مسیح آندو با یکدیگر مخلوط شده اند. نگهبانی ماه هفتم و روز شانزدهم هر ماه را به عهده ایزد مهر است.

The Name of the eigth Persian month called "Aban"

The tenth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

آبان

در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می‌شود. در اوستا بارها “آپ” به معنی فرشته نگهبان آب استعمال شده و همه جا به صیغه جمع آمده است. نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم از هر ماه را، آبان می دانند. ایزد آبان موکل بر آهن است و تدبیر امور و مصالح ماه به او تعلق دارد. به سبب آنکه “زو” که یکی از پادشاهان ایران بود در این روز با افراسیاب جنگ کرده، او را شکست داده، تعاقب نمود و از ملک خویش بیرون کرد، ایرانیان این روز را جشن می گیرند، دیگر آنکه چون مدت هشت سال در ایران باران نبارید مردم بسیار تلف گردیده و بعضی به ملک دیگر رفتند. عاقبت در همین روز باران شروع به باریدن کرد و بنابراین ایرانیان این روز را جشن کنند. آفتاب در این ماه در برج عقرب یا کژدم قرار می‌گیرد.

The Name of the ninth Persian month called "Azar"

The ninth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

آذر 

در اوستا آتر، آثر، در پارسی باستان آتر، در پهلوی آتر، و در پارسی آذر می‌گویند. آذر فرشته نگهبان آتش و یکی از بزرگتری ایزدان است. آریاییان (هندوان و ایزدان) بیش از دیگر اقوام به عنصر آتش اهمیت می دادند. ایزد آذر نزد هندوان ،آگنی خولنده شده و در “ودا” (کتاب کهن و مقدس هندوان) از خدایان بزرگ به شمار رفته است. آفت اب در این ماه در برج قوس یا کماندار قرار می گیرد.

The Name of the tenth Persian month called "Day"

The eigth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

دی

در اوستا داثوش یا دادها به معنی آفریننده، دادار و آفریدگار است و غالبا صفت اهورامزدا است و آن از مصدر “دا” به معنی دادن و آفریدن است. در خود اوستا صفت دثوش (=دی) برای تعیین دهمین ماه استعمال شده است. در میان سی روز ماه، روزهای هشتم و بیست و سوم به دی (آفریدگار،دثوش) موسوم است. برای اینکه سه روز موسوم به “دی” با هم اشتباه نشوند نام هر یک را به نام روز بعد می‌پیوندند. مثلا روز هشتم را “دی باز” و روز پانزدهم را “دی بمهر” و….دی نام ملکی است که تدبیر امور و مصالح روز و ماه دی به او تعلق دارد.

The Name of the eleventh Persian month called "Shahrivar"

The second day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

بهمن

در اوستا وهومنه ،در پهلوی وهومن، در پارسی وهمن یا بهمن گفته شده که واژه ای است مرکب از دو جزء: “وهو” به معنی خوب و نیک و “مند” از ریشه من به معنی منش: پس یعنی بهمنش، نیک اندیش، نیک نهاد. نخستین آفریده اهورامزدا است و یکی از بزرگترین ایزدان مزدیسنا. در عالم روحانی مظهر اندیشه نیک و خرد و توانایی خداوند است. انسان را از عقل و تدبیر بهره بخشید تا او را به آفریدگار نزدیک کند. یکی از وظایف بهمن این است که به گفتار نیک را تعلیم می دهد و از هرزه گویی باز می‌دارد. خروس که از مرغکان مقدس به شمار می‌رود و در سپیده دم با بانگ خویش دیو ظلمت را رانده، مردم را به برخاستن و عبادت و کشت و کار می‌خواند، ویژه بهمن است. همچنین لباس سفید هم از آن وهمن است. همه جانوران سودمند به حمایت بهمن سپرده شده اند و کشتار در بهمن روز منع شده است. بنا به نوشته ابوریحان بیرونی جانوران سودمند به حمایت بهمن سپرده شده اند و کشتار در بهمن روز منع شده است. بهمن اسم گیاهی است که به ویژه در جشن بهمنجه خورده می‌شود و در طب نیز این گیاه معروف است.

The Name of the twelveth Persian month called "Spand"

The fifth day of each calendar month in the solar equinox chronometry.

اسفند

در اوستا اسپنتا آرمیتی، در پهلوی اسپندر، در فارسی سپندارمزد

نوشته : حسام

روزهای " نَبُر " - پرهیز از کشتار

Nabor" - Days to avoid eating meat and killing animals"

در هر ماه از تقویم زرتشتی چهار روز هستند که زرتشتیان از خوردن گوشت و کشتن حیوانات پرهیز می کنند

نکشتن حیوانات و نخوردن گوشت حیوانات چندین نکات مهم دارد که یکی برای حفظ حیوانات می باشد و همچنین به سلامتی انسان هم کمک می کند

Per month of the Zoroastrian calendar, there are four days of the Zoroastrian calendar, that they avoid eating meat and killing animals, which this goes back more than 2500 years.

One of several important points to not killing animals and not eating animals is to save and keep the animals life, and give the body a break from meat and helps the human body to be healthier too.

 

این چهار روز به نام های

Those 4 days called

وَهمَن (روز 2 در تقویم زرتشتی)

Vah-man - 2nd day of month (of the Zoroastrian calendar) "solar equinox chronometry"

ماه (روز 12 در تقویم زرتشتی)

Maah -12th day of the month (of the Zoroastrian calendar)"solar equinox chronometry"

گوش (روز 14 در تقویم زرتشتی)

Ghosh - 14th day of month (of the Zoroastrian calendar)"solar equinox chronometry"

رام  (روز 21 در تقویم زرتشتی)

Raam - 21st day of month (of the Zoroastrian calendar)"solar equinox chronometry"

خوانده می شوند

 

آیا معنی ماه های ایرانی "خورشیدی" را می دانید؟ 

Do you know the meaning of Persian months "solar equinox chronometry"?

http://www.facebook.com/editnote.php?note_id=161370197248529&draft 

 

Read about the name of all 30 days of the Persian months "solar equinox chronometry":

روز اول ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " اورمَزد" خوانده می شود -

The first Day in the Zoroastrian's calendar called "Ormazd"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=152009374851278

 

روز دوم در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "وَهمَن" خوانده می شود -

The 2nd day in Zoroastrian Calendar called "Vah-man"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=153498448035704

 

روز 3 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " اَردیبهشت" خوانده می شود -

The 3 rd Day in the Zoroastrian calendar called "Ardibehesht"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=152561094796106

 

روز 4 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "شهریور" خوانده می شود -

The 4th Day in the Zoroastrian calendar called "shah-rivar"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=152779401440942

 

روز  5 ماه در گاهنامۀ زرتشتیان بنام "سِپَندارمَزد"خوانده می شود-

The 5th Day in the Zoroastrian calendar called "Sepan-dar-mazd"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=152780724774143

 

 روز  6  ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "خورداد" خوانده می شود -

The 6th Day in the Zoroastrian calendar called "Khurdad"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=152825361436346&id=100001428816445

 

روز 7 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "اَمُرداد" خوانده می شود -

The 7th Day in the Zoroastrian calendar called "Amourdad"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=152949168090632

 

روز 8 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "دی به آذر" یا "دی به آدُر" خوانده می شود -

The 8th Day in the Zoroastrian calendar called "Day-be-Azar" or "Day-be-Ador"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=153319454720270

 

روز 9 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "آذر" یا " آدُر " خوانده می شود -

The 9th Day in the Zoroastrian calendar called "Azar" or "Ador"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=153325811386301

 

روز دهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " آبان " خوانده می شود -

The 10th Day in the Zoroastrian calendar called "Aban"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=160814147304134

 

روز یازدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " خور " خوانده می شود -

The 11th Day in the Zoroastrian calendar called "khor"

http://www.facebook.com/note.php?note_id=160831673969048

 

روز دوازدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " ماه " خوانده می شود -

The 12th Day in the Zoroastrian calendar called "Mah"

http://www.facebook.com/note.php?created&¬e_id=161399983912217

 

روز سیزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " تیر " خوانده می شود -

The 13th Day in the Zoroastrian calendar called " Tir"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=147056505354008

 

روز چهاردهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " گوش " خوانده می شود -

The 14th Day in the Zoroastrian calendar called "Ghosh"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=147461271980198

 

روز 15 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " دی به مهر" خوانده می شود -

The 15th Day in the Zoroastrian calendar called "Day-b-Mehr"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=147609971965328

 

روز شانزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "مهر" خوانده می شود -

The 16th Day in the Zoroastrian calendar called " Mehr"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=148795281846797

 

روز هفدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "سروش" خوانده می شود -

The 17th Day in the Zoroastrian calendar called " Soroush"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=149968865062772

 

روز هجدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "رشن" خوانده می شود -

The 18th Day in the Zoroastrian calendar called " Rashn"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=153065351419790

 

روز نوزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "فروردین" خوانده می شود -

The 19th Day in the Zoroastrian calendar called "Farvardin"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=154875314572127

 

روز بیستم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "ورهرام" خوانده می شود -

The 20th Day in the Zoroastrian calendar called "Varahram"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=147719581954367

 

روز بیست و یکم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "رام" خوانده می شود -

The 21st Day in the Zoroastrian calendar called " Raam"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=148068218586170

 

روز 22 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " باد" خوانده می شود -

The 22nd Day in the Zoroastrian calendar called "Baad"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=148124058580586

 

روز 23 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " دی به دین" خوانده می شود -

The 23rd Day in the Zoroastrian calendar called "Day-b-Mehr"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=148132038579788

 

روز 24 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "دین" خوانده می شود -

The 24th Day in the Zoroastrian calendar called "Din"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=148136565246002

 

روز 25 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " ارد " خوانده می شود -

The 25th Day in the Zoroastrian calendar called "Ard"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=163731857019806

 

روز 26 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " اشتاد " خوانده می شود -

The 26th Day in the Zoroastrian calendar called "Ashtad"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=163741157018876

روز 27 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "آسمان" خوانده می شود -

The 27th Day in the Zoroastrian calendar called "Aseman"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=163743100352015

 

روز 28 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "زامیاد" خوانده می شود -

The 28th Day in the Zoroastrian calendar called "Zamyad"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=168906643168994

 

روز 29 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "مانتره سپند" خوانده می شود -

The 29th Day in the Zoroastrian calendar "Mantre,spand"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=168906829835642

 

روز 30 ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " انارام" خوانده می شود -

The 30th Day in the Zoroastrian calendar called "Anaram"

https://www.facebook.com/note.php?note_id=168906953168963

 

پنج روز آخر سال "پنچه بزرگ" یا پنچه گاه "گاتابیو" نامیده می شود 

بامداد پنجه وه است هوا هنوز تاریک است، نسیمی آرام می وزد و شعلۀ فانوسِ روشنِ بر بام را می لرزاند. گلدانی پر از مورد سبز، کاسه ای آب، سینی ای پر از میوه های رنگ رنگ، کپه ای هیزم فروزان و بوی خوشِ آتش زوهر است که در هوا می پیچد، شعله های زیبای آتش در هوا می رقصد، زیبا و با شکوه. آتش بر بام ها یک به یک روشن می شود و با هر آتشِ نمایان از دور و نزدیک، دلمان لبریز از شوق می گردد نوای خوش اوستا به گوش می رسد حس زیبایی است گویا فروهر نیاکان به همراهی ما شتافته اند و اهورامزدا را نیایش می کنند.

 

درایران باستان سا ل دوازده ماه سی روزه داشت که در جمع 360 روز می شد به آخر ماه هشتم (آبان ماه) و بعد ها به آخر ماه دوازدهم (اسفند ماه) پنج روز اضافه می کردند تا سال کامل (365 روز) شود که این پنج روز را "پنجه" می نامیدند که این پنج روز به نام های "اَهنَوَد"، "اُشتوَد"، "سِپَنتَمَد"، وَهوخُشَتر"، وَهیش توایش" نامیده می شوند که همان پنج بخش گات ها است.ا1 - اَهنَود گاه - نام نخستین بخش از سروده های اشو زرتشتا2 - اُوشتودگاه - نام دومین بخش از سروده های اشو زرتشتا3 - سِپَنتَمَدگاه - نام سومین بخش از سروده های اشو زرتشتا4 - وَهوخُشَترگاه - نام چهارمین بخش از سروده های اشو زرتشتا5 - وَهُشتوُاش گاه - نام پنجمین بخش از سروده های اشو زرتشت

 

نام های دیگری که به این روزها داده اند: فروردگان، فرورد جان، گاه، اندر گاه، روزهای گات ها، اندر گاهان، و هیجک، بهیزک، پنجه، فنجه، پنجک، پنجی، فنجی، پنج روزی، پنجه گزیده و بالاخره پنجه کبیسه که زرتشتیان همان پنجه را به کار می برند.در این پنج روز گهنبار چهره ششم یعنی همس پت میدیم گاه یا برابری روز و شب برگزار می شود.پنج روز مانده به این گهنبار یعنی از روز اشتاد تا اهنود را پنجه کوچک می نامند و پنج روز آخر سال پنجه بزرگ نامیده می شود.در گذشته مردم در پنجه کوچک به تمیز کردن خانه و کاشانه می پرداختند و همه چیز را برای برگزاری هر چه باشکوه تر گهنبار پنجه و نوروز آماده می کردند. گهنبار همس پت میدیم گاهِ آفرینش انسان است. بنا بر ادبیات دینی اهورامزدا جهان و موجودات را در 365 روز و شش گهنبار آفریده است. و در پایانِ هر آفرینشی به پاسداشت آن جشنی بر پا می شود و چون شش آفرینش وجود دارد

 

Meats گوشت ها

Beef گاو

Lamb گوسفند

Poultry مرغ و بوقلمون

Fish (maybe) ماهی

Cangaro کانگورو

Pork خوک

گاهشمار زرتشتی روز هفدهم - "سروش" روز

روز هفدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " سروش" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "علف فلفلی" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Pepper Grass"

The seventeenth (17th) Day in the Zoroastrian calendar called " Soroush", and Pahlavi name of the flower name is "Kheri Sorkh" and the Latin name is " Pepper Grass"i

علف فلفلی

علف فلفل هر گونه از جنس لِپی دیوم است، و به طور گسترده ای توزیع می شود - سبزی تند مزه است و از خانوادۀ خردل می باشد. آنها معمولا دارای برگ های دندانه دار هستند، خوشه های کوچک گل به طور معمول سفیدو کمی صاف، و غلاف به شکل مدور (در واقع کپسول) دارند که اغلب به تغذیه پرندگان اهلی، از این رو به آن نام علف قناری هم می گویند. اکثر گونه ها دراز و باریک است ، اما یک تره تیزک (عصاره لِپی دیوم) - است گاهی اوقات به عنوان یک سالاد سالانه کشت می شود.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Peppergrass

Peppergrass any species of the genus Lepidium, widely distributed peppery-tasting herbs of the family Cruciferae ( mustard family). They commonly have toothed leaves, clusters of small usually white flowers, and little flat, roundish pods (actually capsules) that are often fed to tame birds, whence the name canary grass. Most species are weedy, but one—the garden cress ( Lepidium sativum )—is sometimes cultivated as an annual salad plant

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز شانزدهم - "مهر" روز

روز شانزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " مهر" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "بنفشه" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Viola"

The sixteenth (16th) Day in the Zoroastrian calendar called " Mehr", and Pahlavi name of the flower name is "Vanush" and the Latin name is " Viola"i

مشخصه‌های گیاهی بنفشه
بنفشه معمولي يك گياه بسيار زيبا از خانواده وايولاسه است. تقريباً در همه محيط هاي كشت فضاي سبز كاربرد دارد. بوسيله عمليات به نژادي ارقام مختلف و بسيار متنوعي از اين گياه توليد شده و به دنيا معرفي شده است. گونه‌هایی از این گل به صورت وحشی در جنگل‌ها، صحراها و کنار جویبارها و در ایران در کوهپایه‌های البرز و شمال ایران و همچنین در جنگل‌های گرگان می‌رویند. گونه‌هایی از این گیاه نیز وجود دارد که در باغ‌ها کاشته می‌شوند و گل آن ها کم‌ پر، پر پر، بنفش سیر، بنفش روشن، سفید، زرد و آبی است.

خواص دارویی

بنفشه فرنگی یا بنفشه سه رنگ خواص یا خاصیت دارویی فراوانی دارد:ا
درمان اکزما با بنفشه فرنگی: ۲۰گرم بنفشه فرنگی خشک را در نیم لیتر آب سرد بریزید و به مدت چند دقیقه بجوشانید پس از خنک شدن صاف کنید. روزی ۳ تا ۴ فنجان به مدت چند هفته از آن بنوشید.
درمان خارش پوستی: نوشیدن جوشانده بنفشه فرنگی در درمان این مرض موثر است.
درمان رماتیسم: نوشیدن مداوم بنفشه فرنگی، کمک حال مبتلایان به رماتیسم است. درمان سرفه‌های مزمن: نوشیدن شربت بنفشه برای درمان آن مفید است.

بنفشه مرطوب، تند، سرد و اندکی تلخ است و دارای ویژگی هایی چون : ضد التهاب، خلط آور، محرک، ادرار آور (مدر)، ضد تومور، ضد رماتیسم، ملین، ضد میکروب، معرق، مسهل، تثبیت کننده دیواره مویرگ ها و تصفیه کننده خون است.
شربت تهیه شده از دم کرده آن را برای درمان سرفه می‌توان استفاده كرد. به دلیل غنی بودن از لحاظ مواد صابونی،خلط‌ آور خوبی است و باعث تقویت و استحکام خونی می‌شود. دو قاشق غذاخوری از پودر گیاه را در نیم لیتر آب جوشیده و با اضافه کردن مقداری شیر و عسل آن را مصرف می‌کنند.
دم کرده بنفشه را بعد از تغلیظ به صورت کمپرس برای درمان بیماری های پوستی می‌توان استفاده نمود. برای درمان رماتیسم می‌توان از کمپرس دم کرده گیاه بر روی موضع، روزی دوبار استفاده کرد.
از پودر گیاه و آب خمیری درست می‌شود که برای بهبودی زخمها و جراحات مفید است


انواع گونه‌‌های بنفشه

ا...۱ – بنفشه‌ شاخه‌دار: در این نوع، گل‌ها به رنگ آبی و یاسی است که از نیمه اسفند تا اردیبهشت ماه گل می‌دهد. ارتفاع این گیاه به ۲۰سانتی‌متر می‌رسد. انواعی دیگر از این گونه مانند بنفشه شاخه‌دار سفید با گل سفید، با گلی به رنگ بنفش تیره، به رنگ یاسی به دست آمده است.

ا....۲ -بنفشه معطر: گیاهی با گل‌هایی به رنگ بنفش، سفید یا آبی و عطر مطبوع که گل ریزانش از نیمه اسفند تا آخر فروردین است. از این گونه نژادی به نام گل بنفشه چهار فصل به دست آمده که تقریبا تمام سال را گل می‌کند، البته بیشتر گل ریزانش ایام بهار و بعد پاییز است.
از این قسم انواع زیر را بدست آورده‌‌اند: بنفشه معطر گل سفید،‌ بنفشه آمیرال و آولان با گل‌های بنفش مایل به ارغوانی و دم‌ بلند. بنفشه لافرانس با گل بنفش تیره براق، بنفشه لوسزار به رنگ بنفش تیره و خیلی معطر، بنفشه لوکسون با گل‌های درشت و دم‌ بلند به رنگ بنفش، بنفشه مادام آرن به رنگ بنفش تیره، بنفشه پرنسس دوگال با گل‌های درشت و پهن به رنگ آبی مایل به بنفش که فراوان‌تر از انواع دیگر گل می‌دهد. بنفشه پرنسس دو سومنت با گل سفید راه‌ راه بین جورهای (انواع) پرپرش نوعی به نام گل بنفشه پارم با گل‌های خیلی درشت پر پر به رنگ آبی کمرنگ و عطر مخصوص به خودش که بسیار مورد توجه است، وجود دارد.

ا....۳ -بنفشه فرنگی: بنفشه سه‌ رنگ که در ایران به بنفشه فرنگی معروف است. از گیاهان ماندنی است ولی آن را در ردیف گیاهان دوساله می‌کارند، بوته‌اش کوتاه و ارتفاع آن از ۲۰-۱۸ سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند. گل‌های آن تک‌‌ تک روی بوته ظاهر می‌شود و به انواع زیبایی رنگ آمیزی شده که بسته به گونه‌های مختلف یک‌ رنگ سفید، آبی، زرد، قهوه‌ای و بنفش مایل به سیاه غالبا دو رنگ لکه لکه، حاشیه‌دار و … است.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Viola

Culinary

When newly opened, Viola flowers may be used to decorate salads or in stuffings for poultry or fish. Soufflés, cream and similar desserts can be flavoured with essence of Viola flowers. The young leaves are edible raw or cooked as a somewhat bland leaf vegetable. The flowers and leaves of the cultivar 'Rebecca', one of the Violetta violets, has a distinct vanilla flavor with hints of wintergreen that is quite delicious in salads.

A candied violet or crystallized violet is a flower, usually of Viola odorata, preserved by a coating of egg white and crystallised sugar. Alternately, hot syrup is poured over the fresh flower (or the flower is immersed in the syrup) and stirred until the sugar recrystallizes and has dried. This method is still used for rose petals and was applied to orange flowers in the past (when almonds or orange peel are treated this way they are called pralines). Candied violets are still made commercially in Toulouse, France, where they are known as violettes de Toulouse. They are used as decorating or included in aromatic desserts.

The French are also known for their violet syrup, most commonly made from an extract of violets. In the United States, this French violet syrup is used to make violet scones andmarshmallows.

Viola essence flavours the liqueurs Creme Yvette, Creme de Violette, and Parfait d'Amour. It is also used in Parma Violets confectionery.

Medicinal

The flowers, leaves and roots of various Viola species are used for medicinal purposes, being rich in vitamins A and C. They also contain a type of antioxidant called an anthocyanin.Viola flowers are also used to make an herbal tea that is used in Chinese herbal medicine. Most violas (all tested) and many plants of the Violaceae plant family containcyclotides.

Perfume

Viola odorata is used as a source for scents in the perfume industry. Violet is known to have a 'flirty' scent as its fragrance comes and goes. Ionone is present in the flowers, which turns off the ability for humans to smell the fragrant compound for moments at a time

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

نگاهی به گاهشمارهای زرتشتیان(اوستای ی) و خورشیدی و مهی

سه جور گاهشمار :

^{1)    خورشیدی : بر پایه حرکت زمین بدور خورشید}

^{الف- حرکت وضعی که زمین بمدت 24 ساعت یک دور حول محور شمالی/جنوبی خود می چرخد.} 

^{ب -  حرکت انتقالی بامدت زمان 365 روز و 48 دقیقه و 46 ثانیه  و یا 24219879 .. 365 روز." با کسری 11 دقیقه و 14 ثانیه " از 365 روز و 6 ساعت .} 

^{در عمل همه گاه شماری های معتبر سال را 365 روز و 6 ساعت که سه سال پیاپی را 365 روزه و سال چهارم، کبیسه، را 366 روزه در سراسر جهان بر پا می دارند .}

^{2 )  مهی و یا قمری : که بر پایه گردش ماه بدور زمین با مدت زمان، یک هلال تا هلال بعدی ،29 روز و 12 ساعت و 44 دقیقه و 33.1 ثانیه یا 53059.29 روز که یک سال قمری 36708 . .354 روز می باشد.}

^{3 )  خورشیدی / مهی : بر پایه گردس زمین بدور خورشید و یا گردش ماه بدور زمین .}

 ^{گاهشمار اوستایی :} 

 ^{پژوهشگران ایران باستان تاریخچهٔ استفاده از گاهشمار در ایران را به حدود دو هزار سال پیش از میلاد و حتی پیش از پیدایش اشوزرتشت برمی‌گردانند. با گذر زمان و در طول تاریخ، گاهشمار نگاری ایرانی تغییرات زیادی در خودش دیده‌است. تقویم و گاهشمار زرتشتی یا گاهشماری اوستایی از اواسط شاهنشاهی داریوش بزرگ در ایران متداول شد و کم کم جای تقویم و گاهشماری گذشته را پر کرد و رایج گشت.}

یک سال اوستایی ۳۶۵ روز که هر سال دوازده ماه دارد و هر ماه درست سی روز. این سی روز دارای سی نام مشخص و ویژه می‌باشند که هر روز به نام یکی از آن امشاسپندان و یا ایزدان، همچنین ماه های آن نیز دارای دوازده نام است منتخب از نام های امشاسپندان و ایزدان که با نام روزها مشترک است. پنج روز باقی ‌مانده ازسال که پس از آخرین روز از ماه اسفندبنام پنجه وه، اندرگاهان خوانده می‌شود و هر روز آن نامی دارد که از پنج بخش گات ها یا سرودهای مانثره و یا اندی شه برانگیز اشوزرتشت برگزیده شده‌است. یک فرد زرتشتی هر روز که از خواب برمی خیزد نام روز و مینش (مفهوم) آن را به یاد می آورد و آن را مانثرای روز خود می انگارد و بر آنست تا با اندشه، گفتار و کردار، خود را همانند آن امشاسپند و یا ایزد جاودانه سازد.

مینش، چم و یا معنی هر روز چنین است.

^{۱ـ اهورا مزدا Ahurâ Mazdâ/ اورمَزدUrmazd : اهورامزدا، خداوند جان و خرد، جان جانان، خرد، خردها، سرآغاز، سرانجام، بُن هستی .}

^{۲ـ وُهومَنَ Vohumana/ بَهمنBahman : اندیشه نیک، نیک منشی، نیک نهادی، گوهر خرد، خرد شاد، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی (روز نَبُر)}

^{۳ـ اشَه وَهیشتَه Asha vahishta/ اَردیبهشتArdibehesht  :  بهترین راستی و پاکی، حقیقت و واقعیت، هنجار هستی، قانون دقت، هر کس و هر چیز در جای درست و شایستۀ خود، هماهنگی، تراز و همسنگی و تعادل}

^{۴ـ خشَترَ وَئیریَه Xshathra vairya/ شهریورShahrivar  :  شهریاری برگزیدنی، چیرگی بر ‌‌نفس خویش، سازندگی، آبادانی}

^{۵ـ سپنتا آرمیتی Spentâ ârmaiti/ سِپَندارمَذ Sepandârmazd : آرامش افزاینده، فروتنی و مهر پاک، باروری و زندگی افزایی}

^{۶ـ هَئوروَتاتَ/ خورداد Xordâd : همه گونه شدن، رسایی یافتن، درستی تن و روان، بهتر شدن، خوش زیستی، شاد بودن.}

۷ـ اَمِرِتاتَ / اَمرداد Amordâd : بی‌مرگی، جاودانی، همیشگی، بی زمانی، دیرپایی

هئوروتات - امرتات / خردادو امرداد : رسایی همیشگی، بهتر شدن همیشگی، خوش زیستی دیرپا، شادی جاودانی.

^{۸ـ دی به آذَر Dey be âzar [1]: آفریدگار آتش}

^{۹ـ آذرÂ}zar :   آتش، فروغ و روشنایی، روشنایی خرد، گرمای جان بخش، نیرو و انرژی، آتش آفریننده، آتش درون هستی، نماد اَشَه

^{۱۰ـ آبان Âbân [2] : آب ها، مایۀ هستی، مایۀ پاکی و پالودگی، نماد خرداد، به هم آمیزندۀ نیروهای درونی برای رسایی یافتن و رسیدن به روشنایی، نمادِ خورداد}

^{۱۱ـ خور [۳ ] Xor خورشید، آفتاب، سرچشمۀ آتش و گرما و زندگی}

^{۱۲ـ ماه Mâh [4] : ماه آسمان، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی - (روز نَبُر)}

^{۱۳ـ تیر Tir[5] : ستاره تیر (تیشتر)، ستاره باران، نماد بارش و سرسبزی، نماد آخشیج و سپهر (طبیعت)}

^{۱۴ـ گوش(گِئوش) Goush (Geush) : گیان (جان)، کیهان (جهان)، مردم، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی - (روز نَبُر)}

^{۱۵ـ دی بمهر Dey be Mehr : آفریدگار (سرآغاز پیدایش) مِهر}

^{۱۶ـ مهر Mehr [6] : نیروی کشش، نیروی چسبانندگی و آشتی میان همه و هتا همیستارها (متضادها)، نیروی به هم نگاهدارندۀ یگانگی هستی، دوستی، پیمان و وفای به آن}

^{۱۷ـ سُروش Soroush [7] : شنیدن آوای‌ درون، ندای‌ وجدان، نگاهبان جان در تاریکی ها}

^{۱۸ـ رَشن Rashn [8] : دادگری، دادخواهی، دادگستری}

^{۱۹ـ فروردین Farvardin : فروهر[۹]، نیروی‌ پیشرفت}

^{۲۰ـ وِرَهرام [۱۰]Vrahrâm/  بهرام Bahrâm : پیروزی}

^{۲۱ـ رام Râm [11] : رامش، شادمانی، یکی از نمادهای سپنتایی بودن جان و زندگی - (روز نَبُر)}

^{۲۲ـ باد  Bâd [12] : باد، هوا، مایۀ بنیادین زندگی}

^{۲۳ـ دی به دین Dey be Din : آفریدگار (سرآغاز پیدایش) بینش / وجدان}

^{۲۴ـ دین Din [13] : بینش درونی، وجدان}

^{۲۵ـ اَرْد (اشی) Ard (Ashi) : خوشبختی،دارایی}

^{۲۶ـ اَشتاد Ashtâd : راستی، افزایندگی}

^{۲۷ـ آسمانÂsmân :  آسمان}

^{۲۸ـ زامیاد Zâmyâd : زمین، نماد سپنت آرمیتی}

^{۲۹ـ مانْتْرَه‌سِپَند Mântra sepand : سخنان رشد دهنده و افزاینده (گاتاها) گفتار پاک و نغز}

^{۳۰ـ اَنارام Anârâm [14] : رامش و آرامش بی کرانه .}

^{هزاران سال پیش از میلاد، ایرانیان کبیسه را نیز می دانستند و هر دوره 120 ساله یک ماه اضافی داشتند، در آخرین روز پنجه ی ساله 120، بجای چهارمین روز "وهیشتوایش " یک ماه تمام اجرا می کردند.  در حقیقت پس از هر 120 سال ، 29 روز اضافی می انگاشتند. ماه اضافی دوره اول را بنام "فروردین اََوُرداد " دو فروردین ماه 30 روزه با آن همه جشن و سرور داشتد! .} 

^{بیجا نیست که آنان برای خویشان , دوستان و نیکان روزگار خود آرزوی 120 ساله شدن را داشتند و نام ماه اضافی دوره 120 ساله دوم را " اردیبهشت اَوُرداد "  و دوره سوم را " خورداد اَوُرداد "  و.....  نام اضافی دوره دوازدهم را " اسفند اَوُرداد " می گذ تند، و از اینروی هزاره ها را براحتی می دانستند .} 

^{جا دارد تا گفته شود که کبیسه پایان سال دوره دوازدهم 30 روز بوده یعنی پنجه وه  پایانی دوره دوازدهم پنج روز کامل بوده است .}

^{با محاسباتی که آقای م خسرویانی انجام داده اند، پایان دوره دوازدهم یعنی پس ازماه اضافی  " اسفند اَوُرداد " یعنی پس از گذشت 1440 سال دقت این کبیسه گیری با واقعیت 24/0 روز یعنی، حدود 7 ساعت و 45 دقیقه.}

^{محاسبه:}

^{11 دوره 120 ساله با 11کبیسه 29 روزه به اضافه یک دوره 120 ساله با یک کبیسه 30 روزه}

^{روز 525949 =  (30+ 365* 120* 1 )  + ( 29 * 11 + 365 * 120 * 11 )}

^{در مقایسه با 12 دوره 120 ساله نجومی}

^{روز  525948.76 = 365.24219879 * 120 * 12}     

^{در صورتی که با روش کبیسه گیری با روش گاه شماری جلالی برای مدت 1452 سال با308 عدد کبیسه 4 ساله و44 کبیسه 5 ساله یعنی رویهم 352 روز کبیسه خواهیم داشت .}

^{روز 530332 = 352 + 365 * 1452}

^{در مقایسه با 1452 سال نجومی}

^{روز530331.67  = 365.2422 * 1452}

^{اختلاف 0.33 روز یعنی 7 ساعت و55 دقیقه .}

^{حال اگر از این تاریح 4 دوره 120 ساله دیگر بگذرد یعنی در پایان دوره شانزدهم کبیسه گیری 120 ساله اختلاف گاه شماری اوستایی با گاه شماری با سال نجومی  یک ساعت و26 دقیقه خواهد بود !}

^{نتیجه : تنها اشکال این روش کبیسه گیری، 120 ساله، این است که آغاز سال نجومی، نوروز، به ازاء  هر 4 سال یک روز پیشی می گیرد. ولی پس از 120 سال، که 30 روز پیشی گرفت، دوباره بر می گردد به آغاز سال نجومی.}

^{گاه شماری اوستایی از گاه شماری جلالی که خود یکی از کاملترین گاهشماری در جهان می باشد دقیق تر می باشد ولی پرسش اینجاست که چرا هیچ پژوهنده و یا ارگانی آنرا منعکس نکرده و حتی اسمی هم ازآن نبرده است !}

^{به دنبال چیرگی تازیان بر ایرانیان، گاهشماری اوستایی با کبیسه گیری 120 ساله منسوخ و به جای آن تقویم هجری قمری رایج شد که آن هم به دلیل ناهماهنگ بودن با فصول سال مشکلات بسیاری را به بار آورد.} 

در سال 465 قمری، جلال الدین ملکشاه سلجوقی تصمیم به اصلاح تقویم گرفت و گروهی از اختر شماران، منجمان را به کار سر و سامان دادن تقویم گماشت، که از آن میان عمرخیام، ابولعباس لوکری، میمون ابن نجیب واسطی، ابوالمظفر اسفزاری و چند تن دیگر را بر شمرده اند. محل کار آن ها رصد خانه ی نو بنیاد ملکشاه بود که جای آن را برخی در اصفهان و برخی دیگر در ری یا نیشابور دانسته اند. ملکشاه، تقویم پیشنهادی این دانشمندان را که به تقویم جلالی شهرت یافت در قسمت های بسیاری از ایران رواج داد و تقویم خورشیدی کنونی ایران بر پایه ی همین تقویم است. 

مبدا این تقویم از روز 9 رمضان 471 قمری برابر با 15 مارس 1079 میلادی را اول فروردین 458 خورشیدی قرار داده اند. آغاز سال جلالی، همزمان با ابتدای فصل بهار ( اعتدال بهاری)  بوده و شامل 12 ماه سی روزه و 5 روز اضافه در انتهای ماه دوازدهم است و معمولا هر چهار سال یک بار ، کبیسه ی چهار ساله و بعد 7 یا 8 دوره کبیسه چهار ساله و یک کبیسه پنج ساله اجرا می شود. نام ماه ها در تقویم جلالی، همان نام ماه های ایران باستان است. تقویم جلالی را می توان دقیق ترین تقویم جهان دانست، چون همیشه با سال خورشیدی هماهنگی دارد؛  در حالی که حتی تقویم میلادی، هر 10000 سال حدود 3 روز با سال خورشیدی اختلاف پیدا می کند. هم اکنون، تقویم رسمی ایران خورشیدی و بر پایه تقویم جلالی است. این تقویم بنا به نماینده جامعه زرتشتیان و تنی چند از نمایندگان در مجلس شورای ملی، این گاهشماری خورشیدی کبیسه دار را از یازدهم فروردین ماه 1304 هجری شمسی با نام های دوازده ماه دیگر باره در ایران پارسی بر قرار شد و سال هجری قمری به سال هجری شمسی تبدیل گردید و به جای محرم و صفر و ربیع و جز آن، فروردین و اردیبهشت و خرداد استفاده شد.

 ^{حکیم عمر خیام (427 -510 خ)}

^{ریاضیدان, منجم, شاعر, ... ایرانی با مشاهدات نجومی و محاسبات دقیق ریاضی, در هر دوره 33ساله، سال های کبیسه را بصورت 7 کبیسه 4 ساله و یک کبیسه 5 ساله و همچنین دریافت که در یک سال خورشیدی بین زمان اعتدال بهاری و اعتدال پاییزی (برابری شب و روز) 186 روز و بقیه سال 179 روز است. از این رو 6 ماه نخست سال را 31 روزه و 5 ماه  بعدی هر یک 30 روز و ماه پایانی را 29 روز. که در جهان مدرن امروزی یکی از دقیق ترین سالنمای خورشیدی می باشد .}

^{در سال 400 یزدگردی، زرتشتیان ایران و 120 سال بعد یعنی در سال 520 یزدگردی، پارسیان هندوستان این روش  کبیسه گیری 120 ساله را فراموش کردند و در نتیجه گاه شماری یزدگردی (دینی) که هر 4 سال یکروز از گاه شماری جلالی (رسمی ایرانی) پیشی می گیرد بدون کیبسه اجرا می کنند.}

^{در سال 1349 خورشیدی روانشاد موبد اردشیر آذرگشسب بزرگ موبد جامعه زرتشتیان ایران با همکاری, روانشاد پروفسور ذبیح بهروز منجم نامی و استاد دانشگاه ، سالنمای دینی کنونی زرتشتیان را که سه سال پیاپی 365 روز و سال چهارم را 366 روز ( پنجه 6 روزه ) برای همه زرتشتیان جهان پیشنهاد نمودند که زرتشتیان ایران با شادمانی آن را پذیرا شدند ولی مشگل شان این بود که برابری گاهشماری قدیمی, یزدگردی, با گاه شمار جدید, فصلی، را برای اجرای مراسم آیینی خودشان, نمی دانستند.} 

^{از این رو "آقای م خسرویانی" بنا بخواسته موبد بزرگوار، جدولی مبنی برهمخوانی دو گاهشماری تهیه کردند که در آنزمان ایشان افتخار همکاری با موبد آذرگشسب در شرکت ملی نفت ایران را داشتند, ایشان در قسمت بازرگانی و آقای خسرویانی در سازمان  مهندسی شرکت ملی نفت ایران بودند، و روش تبدیل گاهشماری یزدگردی به فصلی را تهیه و در دسترس همگان قرار گرفت که بازنگری شده آن را در اینجا خواهید دید.}

^{پارسیان هند هنوز هم گاهشماری بدون کبیسه یزدگردی را استفاده می برند و برای نمونه در نوروز سال 1384 خورشیدی, روز اورمزد و فروردین ماه گاه شمار فصلی برابر با روز شهریور و آبان ماه یزدگردی است و یا نوروز یزدگردی برابر با روز اردیبهشت و شهریور ماه فصلی برابر با "20 آگوست" یعنی 4 ماه و 28 روز از گاه شمار فصلی پیشی گرفته است.}

^{شایسته است تا اطلاعات لازم زیر نیز دانسته شود:}

^{با پیشرفت دانش امروزی نشان داده می شود که زمین گرد و پیوسته بدور خورشید می چرخد و کوچکترین واحد زمان "نانو سِکِند" است ولی در روزگار پیشین زمین را مسطح می انگاشتند که خورشید, ماه و ستارگان بدورش می چرخیدند و کوچکترین واحد زمان یک شبانه روز بود. روز خورشیدی را برابر با زمان گردش یک دور زمین بدور خورشید و روز نجومی را برابر با زمان گردش زمین بدور یک ستاره می دانند که یک روز نجومی از روز خورشیدی کوتاه تر است.}

^{1 – سال یزدگردی  =>  (سال رسمی منهای 10 ) و یا سال رسمی  =>  (سال یزدگردی  + 10)} 

^{2 - سال شاهنشاهی ( تاجگذاری کورش بزرگ )  => (سال رسمی + 2500) و یا=> (سال میلادی +559 )  .}

^{3 - سال میلادی =>  (سال رسمی ایرانی +  621 ) و یا => ( سال یزدگردی  + 631) .}

^{4 - سال دینی زرتشتیان => (سال میلادی + 1738) و یا => (سال رسمی + 2359) .}

 ^{5 – سال قمری  =>367 .354/ 2422. * 365  سال رسمی )  .}

^{6- سال رسمی =>  2422. 365/  ( 367 .354 * سال قمری ) .}

 ^{7- سالی, گاه شماری جلالی, کبیسه می باشد که اگر آنرا بر عدد 33 بخش کنند بافیمانده آن یکی از اعداد : 1 , 5 , 9 , 13 , 17 , 22 , 26 , و یا عدد 30 باشد .}

 ^{لازم به یادآوریست که درزمان های پیشین رسم بر این بوده تا موقوفات, مراسم, جشن ها, زایش ها, درگذشت ها, .. را به تاریخ دینی بصورت نوشته و یا حتی بر روی ظروف فلزی حک می کردند که اکنون می توان تاریخ درست آن ها, به روز را از روی همین جدول پیوست دانست.}

^{گردآورنده و نوشتار: آقای ماشااله خسرویانی}

گاهشمار زرتشتی روز پانزدهم - "دی به مهر" روز

روز پانزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " دی به مهر" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "گل شمعدانی عطری" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Plandanus Odoratissi"

The fifteenth (15th) Day in the Zoroastrian calendar called "Day-b-Mehr", and Pahlavi name of the flower name is "Karad" and the Latin name is " Plandanus Odoratissi"i

شمعداني عطري
گل هاي شمعداني عطري به رنگ صورتي، قرمز، سفيد و ارغواني است، و به عنوان يك گياه زينتي در اكثر باغچهها و گلدان ها كاشته ميشود.
برگ های معطر دارد، مخصوصا وقتيكه آن را دستمالي كرده و بين دو انگشت بفشاريد. اسانس برگ آن بر حسب نوع و محل پرورش گياه فرق ميكند. چنانكه در محيط مرطوب به عمل آيد، اسانس برگ زيادتر است و چون محيط خشك باشد، اسانس كمتر، ولي مطبوع تر است. زادگاه اوليه انواع شمعداني عطري افريقاي جنوبي است، ولي امروزه در بسياري از نقاط جهان مانند الجزيره، ماداگاسكار، كرس، اسپانيا و فرانسه آن را به مقدار زياد ميكارند. در ايران نيز يك نوع شمعداني عطري را پرورش ميدهند، ولي هيچگاه در ايران به طور خودرو و وحشي ديده نشدهاند.

خواص درمانی

ضد عفونی کننده و درمان ترک پوست است
برگ هاي ظريف و کرک دار و سبز آن بخش زينتي گياه است كه به نور مستقيم آفتاب بسيار حساس است و بايد گياه را در سايه آفتاب درختان کاشت تا با سوختگي حاشيه برگ ها مواجه نشويم.

از انواع شمعداني عطري در صنعت داروسازي اسانسي با كمك جريان بخار آب و تقطير آن ميگيرند كه به اسانس ژرانيوم معروف ميباشد. اين اسانس داراي اثر ضدعفوني كننده بوده و براي درمان سوختگي نافع است و براي اين منظور آن را وارد پمادها و ضمادهاي ضد سوختگي مينمايند. در دندانپزشكي نيز از اسانس ژرانيوم جهت تسكين در دندان و ضد عفوني كردن لثه استفاده كرده و آن را وارد خمير دندان هاي طبي مينمايند. حشرات از بوي برگ شمعداني عطري فرار ميكنند. خوردن جوشانده برگ شمعداني عطري فشار خون را پايين ميآورد.

جنس ژرانیوم

گیاهانی علفی، با گونه‌های فراوان هستند که تقریبا همه آن ها در نیمکره شمالی تا مرز مناطق گرمسیری انتشار دارند. برگ ها دارای بریدگی‌های کم و بیش عمیق با رگ برگ های پنجه‌ای و متصل به دمبرگی نسبتا بلند است. گل ها منظم، منفرد، یا دو بدو مجتمع‌اند و پرچم هایی دارند که همه بارور و در قاعده بهم پیوسته‌اند.

خواص درماني

اسانس ژرانيوم، از نظر درماني داراي اثر ضد عفوني كننده است. در عطر سازي و تهيه گرد دندان، پماد ها و فراورده هاي زيبايي، مصرف مي شود. و خاصيت ضد تب دارد. 
استفاده از برگ هاى ژرانيوم (شمعدانى عطرى و يا وحشى) كه در نواحى آذربايجان به نام عطر چايى يا عطر شاهى معروف است، از ديرباز در ميان خانواده هاى ايرانى متداول بوده است. اغلب خانواده ها براى اين منظور يك گلدان از اين گياه زيبا را كه داراى برگ هاى سبز پرچين و شكن و بسيار معطر است، در خانه نگهدارى مى كنند و با افزودن چند برگ شمعدانى معطر، در داخل قورى چاى، از عطر دلپذير و طعم مطبوع چاى و خواص درمانى ژرانيوم برخوردار مى شوند.

ژرانيوم، از تيره گياهان معطرى است كه داراى اثرات ضد درد، ضد اضطراب، ضد افسردگى، مقوى مسكن و آرام بخش است

چاى شمعدانى وحشى (عطرى)، آرامبخش افراد افسرده و مضطرب است. 
بهترين و ساده ترين روش استفاده از اين گياه، قرار دادن چند برگ آن در چاى معمولى است. اما براى موارد ياد شده، مصرف روزانه 2 فنجان از دم كرده اين گياه به ميزان يك قاشق چاى خورى از پودر برگ آن در يك فنجان آب جوش براى مدت 2-1 هفته تا برطرف شدن كامل ناراحتى، توصيه مى شود. 

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Plandanus Odoratissi

Geranium flowers are pink, red, white, purple, and planted as an ornamental plant in most gardens and pots. 

Leaves are aromatic, once press the particular leaves between two fingers. The leaf essential oils depending on the type and location of plant breeding and is different. This plant in wet environments has very high essential oils smells, and in dry environments has very low essential oils smells, but is more pleasant. Primary types of native geranium is South Africa, but today in many parts of the world such as Algeria, Madagascar, Spain and France plant it too. In Iran, one type of geranium grow, but never grown and seen in the wild

Health benefits: disinfectants and treatments the dry skin. Fine downy leaves and green and the ornamental plant sector is very sensitive to direct sunlight and must plant under the trees shade to prevent the sun burns on the leaves margin

Types of geranium essential oil used in the pharmaceutical industry by using steaming and water distillation process that are known to be essential geranium. The essential oils have disinfectant effect and is beneficial for treating burns and for this purpose use it into the burned ointments and poultice. Geranium essential also used in dentistry for relief and disinfect the teeth and gums, and used in the medical toothpaste. Insects escape from the geranium leaves smell. Drinking boiled geranium leaves lowers the blood pressure

Geranium Gender

Herbaceous plants, with different species spread in almost all to the border of the northern hemisphere tropics. The big flat leaves with deep cuts and deep edges and connected to a relatively long petiole. Flowers regular, single or double initial together and the flags are fertile and all joined together at the base

Therapeutic properties

Geranium essential oil effect disinfectant of therapeutic. Used in perfumery and dentifrice preparation, ointment and cosmetic products, is consumed too. And used for anti pyretic

Geranium leaves (geranium, or wild) known as Royal Tea or fragrance tea in the areas of Azerbaijan, that has been for a long time popular among Iranian families. Most families keep this beautiful plant at home and garden that have green leaves and very fragrant crisp leaves which adding some of those leaves to their teapot, they can enjoy the taste and pleasant aroma of the tea, and health benefits too

Geranium is one of the aromatic plants, which have analgesic effects, anti-anxiety, antidepressants, analgesics and sedatives. Geranium wild tea is good for sedatives depressed and anxious

The best and simplest way to use this plant, is putting a few leaves in the teapot. Drinking two cups daily of this herb, a teaspoon of powdered leaves in a cup of boiling water for a period of 1 to 2 weeks recommended to disappear completely of those problems

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتیان و گاهشمار ایرانی پس از ساسانیان

در گاهشمار زرتشتیان ماه ها به جای اینکه شش ماه ۳۱  روزه و ۵  ماه ۳۰  و یک ماه ۲۹  باشند (بجر سال کبیسه) به این گونه بوده که هر ماه تنها ۳۰  روز دارد حتماً خیلی سریع حساب کردید و این پرسش توی ذهنتون به وجود آمد که پس اگر اینجوری باشد ۵  روز کم می آورد ولی باید عرض کنم که نه خیر اینجوری نیست. اجدادمان فکر اینجا را هم کرده بودند.

به این صورت که ۱۲  ماه ۳۰  روزه داشتیم (و داریم) که هر روز یک نام مخصوص به خودش را دارد و در پایان ۳۰ اسفند   ماه که می شود همان روز سیصد و شصتم سال (تقریباً) یک ماه ۵ روزه هم به نام پنجه داریم که این ماه سیزدهم فقط  ۵ روز داره و در سال های کبیسه ۶ روز می شود. پس به این گونه خیلی چیز ها مشخص شد.

 

 نام روزها که در سنت زرتشتی هر گاه که نام روز با نام ماه یکی بشه اون روز را به نام همان روز با اضافه کردن پسوند " گان " جشن گرفته می شود:

مثلاً مهرگان (مهر روز از ماه مهر) - تیرگان (تیر روز از ماه تیر) - دیگان (دی روز از ماه دی) - اینجا به ترتیب نام روز ها را با شماره روز می نویسیم و امیدواریم که به درد بخورد و بتوانید استفاده کنید و پیام شادباش های هر جشن رو به موقع بدید.

1- اورمزد (دانای بزرگ هستی بخش

2- وَهمَن یا بهمن (اندیشه نیک

3- اَردیبهشت (بهترین پاکی و راستی

4- شهریور (پادشاهی آرزو شده

5- سپندارمذ (مهر و فروتنی

6- خورداد (تندرستی و رسایی

7- اَمرداد (بی مرگی و جاودانگی

8- دی به آذر (دادار، پروردگار

9- آذر (آتش

10- آبان (آب

11- خور (خورشید

12- ماه (ماه

13- تیر یا تِشتَر (ستاره باران

14- گوش (جانوران

15- دی به مهر (دادار، پروردگار

16- مهر (مهر و مهربانی

17- سروش (فرمانبرداری

18- رَشن (دادگستری

19- فروردین (فرَوَهَر

20- وَرَهرام (پیروزی

21- رام (رامش

22- باد (باد

23- دی به دین (دادار، پروردگار

24- دین (وجدان

25- اَرد (توانگری

26- اَشتاد (راستی

27- آسمان (آسمان

28- زامیاد (زمین

29- مانتره سپند(کلام پاک

30- انارام (روشنایی بی پایان

 

روزهایی وهمن، ماه، گوش و رام روزهای  **نَبُر** هستند که این 4 روز همانطور که از نامشان پیداست در این روزها از کشتن حیوانات سود رسان و خوردن گوشت جایز نیست

 

و پنج روز آخر سال:

1- اَهنَوَد

2- اُشتَوَد

3- سپَنـتـَمَد

4- وهوخَشَتره

5- وَهیشتوایش

6- برای سال کبیسه به روز افزون " اَوَرداد " نام گذاری شده که در آینده آخر امسال به این روز اشاره خواهد شد

که این نام ها نام بخش های گات ها هستند

 

مهر افزون شادزیوید دیر زیوید به کامه زیوید

روز دی به آذر از ماه زیبای مهر ۳۷۵۰  - 

برگفته از سروش م

 

گاهشمار (تقویم)

انسان از دیر باز، گذر لحظه ها را درک می کرد و آن را به کمک پدیده های طبیعی مانند دگرگونی آب و هوا در فصل های گوناگون و ساده تر از آن طلوع غروب خورشید و گردش و ماه و ستارگان می سنجید و به این ترتیب زمان را برای خودش بخش بندی می کرد.

 

دستگاه، دفتر یا جدولی است که به وسیله آن زمان را به سال، ماه، هفته و روز تقسیم می کنند. همه ی گاهشمار ها، بر ادوار متناوب طبیعی مانند حرکت زمین به دور محورش، گردش ماه به دور زمین و گردش زمین به دور خورشید پایه گذاری شده اند. بی تردید انسان حتی زمانی که در دشت ها زندگی می کرد و از راه شکار روزگار می گذرانید، زمان را می شناخت و برای آن تقسیماتی قایل بود؛ اما تاریخ تقویم به زمانی باز می گردد که او یکجا نشین شده، کشاورزی را برای گذران زندگی خود برگزید و برای محاسبه زمان بذرافشانی و درو ناگزیر شد شمارِ روزها را نگاه دارد.

 

گاهشمار ایرانی از دوران باستان، گاهشمار خورشیدی بوده است. پژوهشگران بر این باورند که ایرانیان از دوران هخامنشیان، یک سال را به ۱۲  ماه سی روزه و ۵  روز اضافی در آخر سال بخش می کردند. اما چون یک سال خورشیدی، یک بار گردش زمین به دور خودش، تقریبا  ۳۶۵  روز و  ۶  ساعت است، تقویم ۳۶۵  روزه هر سال حدود ۶  ساعت یا یک چهارم روز عقب می افتد. ملت های گوناگون هر کدام چاره ای برای ثابت نگاه داشتن تقویم خود اندیشیده بودند. موبدان زرتشتی در زمان ساسانیان برای ثابت نگه داشتن سال خورشیدی هر ۱۲۰  سال یک ماه کامل به سال صدوبیستم می افزودند و به این ترتیب یک سال را سیزده ماه حساب می کردند که "وِهیزک" یا "بهیزک" نام داشت و به این ترتیب آغاز سال را با اعتدال بهاری (برابر شدن روز و شب در اول بهار) برابر می کردند. در گاهشماری زرتشتی که شامل دوازده ماه سی روزه و پنج روز پنجه ی بزرگ یا پنجه ی وه است، هر یک از روز های ماه و ماه های سال، نامی از اورمزد یا امشاسپندان یا ایزدان را بر خود دارد.

 

نامگذاری روز های ماه و ماه های سال به این سبب است که هر فرد زرتشتی به هنگام نیایش اهورامزدا، تلاش کند هر روز یکی از این ویژگی های ایزدی را در وجود خود بپروراند و نمایان کند. فرد اِشون کسی است که هر روز از زندگی او در این راه صرف شود که خود را آینه ی تمام نمای این صفات ایزدی گرداند.

کبیسه صد و بیست ساله پس از پایان فرمان روایی ساسانیان، به دلیل پراکندگی موبدانی که این گاهشماری را نگاهداری می کردند، به کار برده نشد و از همین روی تقویم زرتشتی هر سال یک چهارم روز عقب افتاد. این تقویم بدون کبیسه، به نام تقویم قدیمی هنوز هم در بین برخی زرتشتیان به کار برده می شود؛ احتمالا پس از سال ۱۳۰۴ خورشیدی و تصویب تقویم خورشیدی (یعنی تقویم رسمی کنونی) در مجلس شورای ملی، زرتشتیان نیز برای ثابت نگاه داشتن گاهشماری خود، تصمیم گرفتند همراه با سال خورشیدی هر ۴ سال یک روز به سال چهارم افزوده و کبیسه را اجرا کنند. آنان این روز را روز اضافی یا اَوَرداد نامیدند که هر چهار سال یک بار به پایان پنچ روز پنجه ی آخر سال:

 اَهنَوَد

اوشتَه وَد

سِپَنتَمَد

وُهوخَشثر

وَهیشتوایش

افزوده می شود و به این ترتیب همیشه اول فروردین با اول بهار برابر می گردد. بر پایه ی پژوهش های ذبیح بهروز، اشوزرتشت پیام آور ایرانی، ۱۷۳۸ سال پیش از میلاد مسیح به پیامبری برگزیده شد و آموزه ی یکتاپرستی را برای انسان ها به ارمغان آورد. ایرانیان زرتشتی این تاریخ را مبدا گاهشماری خود یا تقویم دینی و فرهنگی زرتشتی قرار داده اند.

منبع: کتاب آموزش دین زرتشتی – ویژه دانش آموزان زرتشتی – سال دوم دبیرستان

 

 گاهشماری ایرانی پس از ساسانیان

به دنبال چیرگی تازیان بر ایران، گاهشمار خورشیدی ۳۶۵  روزه با کبیسه ۱۲۰ ساله منسوخ و به جای آن گاهشماری هجری قمری رایج شد که به دلیل ناهماهنگ بودن با فصول سال مشکلات بسیاری را به بار آورد. در سال ۴۶۵ قمری، جلال الدین ملکشاه سلجوقی تصمیم به اصلاح گاهشمار گرفت و گروهی از اخترشماران (منجمان) را به کار سر و سامان دادن تقویم گماشت، که از آن میان عمرخیام، ابولعباس لوکری، میمون ابن نجیب واسطی، ابوالمظفر اسفزاری و چند تن دیگر را بر شمرده اند. محل کار آن ها رصد خانه ی نوبنیاد ملکشاه بود که جای آن را برخی در اصفهان و برخی دیگر در ری یا نیشابور دانسته اند.

 

ملک شاه، گاهشمار پیشنهادی این دانشمندان را که به تقویم جلالی شهرت یافت در بخش های بسیاری از ایران رواج داد و گاهشمار خورشیدی کنونی ایران بر پایه ی همین گاهشمار است. مبدا این تقویم از روز ۹  رمضان ۴۷۱  قمری برابر با ۱۵ ارس ۱۰۷۹  میلادی و اول فروردین ۴۵۸  خورشیدی قرار داده اند. آغاز سال جلالی، همزمان با ابتدای فصل بهار (اعتدال بهاری) بوده و شامل ۱۲  ماه سی روزه و ۵  روز اضافه در انتهای ماه دوازدهم است و معمولا هر چهار سال یک بار، کبیسه ی چهار ساله و بعد ۷  یا ۸  دوره کبیسه چهار ساله، یک کبیسه پنج ساله اجرا می شود.

 

نام ماه ها در تقویم جلالی، همان نام ماه های ایران باستان است. تقویم جلالی را می توان دقیق ترین تقویم جهان دانست، چون همیشه با سال خورشیدی هماهنگی دارد؛ در حالی که حتی سال میلادی، هر ۱۰.۰۰۰  سال حدود ۳  روز با سال خورشیدی اختلاف پیدا می کند. هم اکنون، تقویم رسمی ایران خورشیدی و بر پایه تقویم جلالی است. تفاوت این تقویم با تقویم جلالی در این است که ۶  ماه اول سال سی و یک روزه و  ۵  ماه آخر سال سی روزه و ماه دوازدهم بیست و نه روزه و در سال چهارم (سال کبیسه) سی روزه است. این تقویم به موجب قانون ۱۱  فروردین ۱۳۰۴ خورشیدی در مجلس شورای ملی تصویب و در تمام کشور رسمی شد. طبق قانون اول سال در اول بهار و مبدا تقویم تاریخ هجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه است.

 

برگرفته:برگ دین زرتشتی

گاهشمار زرتشتی روز چهاردهم - "گوش" روز

روز چهاردهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " گوش" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "گل ساعتی" است که در لاتین به آن می گویند:ا

" Vine-Flower"

The fourteenth (14th) Day in the Zoroastrian calendar called "Ghosh", and Pahlavi name of the flower name is "Meren" and the Latin name is " Vine-Flower"i

گل ساعتی

مسکن - در مناطق مرطوب و آفتابی، روی زمین خاکی شنی خوب به عمل می آید. .

این گل زرق و برق دار، پیچیده گل بنفش و رنگ پریده 2-3 اینچ در قطر و هر سال از بهار تا تابستان تولید می شود. این گل و پیچک تا حدود 10 فوت بلند می شود و بصورت پیچک می روید و در زمستان بر زمین می میرد، هر سال در بهار جوانه های جدید از ریشه به نوک پیچک ها می رساند. یکی از این گل های به نام "اس پی پی" بومی در فلوریدا می باشد. برگ های متناوب، دارای گل برگ های پهن با 3 لوب (پرچم) و گاهی اوقات 5 لوب دارند، حاشیه برگ ها دندانه دندانه هستند. میوه توتی مانند دارند، به شکل و تقریبا به اندازۀ تخم مرغ و حاوی دانه های بسیاری هستند. شهد این گیاه میزبان خوبیست برای پروانه های مختلف .

میوه این گل دارای "کاروتن بتا" بالایی است، و پتاسیم و فیبر غذایی دارد. آب میوه این گل منبع خوبی از اسید اسکوربیک (ویتامین ث) و برای افرادی که دارای فشار خون بالا است. انواع زرد آن برای پردازش و تصفیه آب استفاده می شود، در حالی که انواع بنفش رنگ آن میوه های آن را در بازار میوه تازه فروخته می شود.

برگ گل و ریشه دارای سابقه طولانی از استفاده در میان بومیان آمریکایی در شمال امریکا و توسط مستعمره نشینان اروپایی اقتباس شده. برگ تازه یا خشک شده از این گل را به صورت چای استفاده می شود که برای درمان بی خوابی، تشنج، و صرع می باشد و همچنین برای خواص ضد درد ارزش دارد. این میوه و چند گونه دیگر آن در مرکز و جنوب امریکا برای مقاصد مشابه استفاده می شود. هنگامی که برگ این گل خشک شود نیز برای "دود" کردن هم استفاده می شود

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Passiflora

Habitat - Sunny areas on moist, well drained sandy soils

Showy, intricate pale lavender flowers 2-3 inches in diameter are produced from spring though summer. Native perennial vine climbing up to about 10 feet by tendrils & dies to the ground in winter, sending up sprouts from the roots the following spring. One of several Passiflora Spp. which are native to Florida. Leaves are alternate, palmately lobed with 3 and occasionally 5 lobes, leaf margins are serrate. Fruit is a berry, shaped like & about the size of an egg, containing many seeds. Nectar & larval host plant for butterflies including the Gulf fritillary & Zebra longwing, Florida's state butterfly

Fresh passion fruit is high in beta carotene, potassium, and dietary fiber. Passion fruit juice is a good source of ascorbic acid (vitamin C), and good for people who have High blood pressure. The yellow variety is used for juice processing, while the purple variety is sold in fresh fruit markets

P. incarnata (maypop) leaves and roots have a long history of use among Native Americans in North Americaand were adapted by the European colonists. The fresh or dried leaves of maypop are used to make a tea that is used to treat insomnia, hysteria, and epilepsy, and is also valued for its analgesic properties. P. edulis (passion fruit) and a few other species are used in Central and South America for similar purposes. Once dried, the leaves can also be smoked

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز سیزدهم - "تیر" یا "خورشید" روز

روز سیزدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " تیر" یا "خورشید" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن " وانوش" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Flower of the Wan Tree"

The thirteenth (13th) Day in the Zoroastrian calendar called " Tir", and Pahlavi name of the flower name is "Vanoash" and the Latin name is "ّFlower of the Wan Tree"i

در آینده در مورد این گیاه نوشته می شود

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

We will have a note about this flower soon

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی روز دوازدهم - "ماه" روز

روز دوازدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام "ماه" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "راگوس" است که در لاتین به آن می گویند:ا
"تره فرنگی"

The twelveth (12th) Day in the Zoroastrian calendar called "Maah", and Pahlavi name of the flower name is "Ruges" and the Latin name is " Leek"i

Maah is the second day of "Nabor" in the month - "Nabor" Days is the day we should avoid killing animals and eat meat.

-- روز "ماه" دومین روز " نَبُر " در ماه می باشد- روز "نَبُر" پرهیز از کشتار و نخوردن گوشت 

http://www.facebook.com/note.php?note_id=153009281417954&id=100001428816445


تره‌فرنگی

تره‌فرنگی با طعمی بهتر و شیرین‌تر از پیاز، طعم خوراک را بدون اینکه طعم خود را قالب کند، بهتر می‌سازد. تره فرنگی از خانواده پیاز، موسیر و پیازچه است که شباهت بسیاری با پیاز‌چه دارد. تره فرنگی مانند پیازچه، پیازی کوچک و ساقه‌ای استوانه‌ای شکل و سفیدرنگ دارد که به برگ های پهن، سبز و پیچیده منتهی می‌گردد. تره فرنگی‌ها، حدود 30 سانتیمتر طول و حدود 2.5 تا 5 سانتیمتر قطر دارد. مزه‌ و طعم آن مانند موسیر اما کمی شیرین‌تر و خوش طعم‌تر است.

فواید تره‌فرنگی

تره فرنگی مانند سیر و پیاز از خانواده گیاهی به‌نام " آلیوم" می‌باشد. به دلیل یکی بودن خانواده تره‌فرنگی و سیر و پیاز،‌ دارای موادی یکسان می‌باشند که برای سلامتی مفید است. تره فرنگی کلسترول بد " ال - دی - ال" خون را کاهش می‌دهد، در حالیکه همزمان با آن کلسترول خوب "اچ - دی - ال" را نیز افزایش می‌دهند. 
کاهش کلسترول بد و افزایش کلسترول خوب خون
دانشمندان مشاهده نموده‌اند که گیاهان خانواده آلیوم، کلسترول بد " ال - دی - ال" خون را کاهش می‌دهند در حالیکه همزمان با آن کلسترول خوب " اچ - دی - ال" را نیز افزایش می‌دهند. این فعالیت بسیار برای جلوگیری از پیشرفت و افزایش پلاک های خونی که منجر به گرفتگی رگ ها و بیماری های قلبی در بیماران دیابتی می‌گردد بسیار مهم می‌باشد. اگر این پلاک ها بدون توقف رشد نمایند، سبب حمله قلبی یا سکته می‌گردند. گیاهان آلیوم، حتی باعث کاهش فشار خون بالا، که عامل دیگری برای حمله قلبی و یا سکته می‌باشد، نیز می‌گردد.

تقویت سلامتی

مصرف گیاهان آلیوم، دو تا چندین دفعه در هفته، باعث کاهش ابتلاء به سرطان روده و پروستات می‌گردد. تحقیقات انجام شده بر روی تاثیر آلیوم بر سرطان ها، نشان داده است که موادی درون این خوراکی است که توانایی حفاظت از سلول های روده را در مقابل عوامل سرطان‌زا دارد.
اگر چه مواد موجود در تره فرنگی مانند مواد موجود در سیر و پیاز است، اما میزان آن ها بسیار کم است. به همین دلیل برای بدست آوردن تاثیر این مواد باید از مقدار زیادی تره فرنگی استفاده نمود. خوشبختانه طعم شیرین و ملایم آن موجب می‌شود که خوردن آن به مقدار زیاد، آسان باشد.

تثبیت قند خون

علاوه بر فایده هایی که خانواده آلیوم دارد، تره فرنگی حاوی مقدار زیادی منگنز، ویتامین "سی" و " ب 6" ، ویتامین فولات و آهن می‌باشد. ترکیب این مواد مغذی با یکدیگر باعث تثبیت قند خون می‌شود.

خواص درمانی

همچنین از خواص درمانی تره‌فرنگی این است كه فشار خون را كاهش می‌دهد و از حملات قلبی و سكته جلوگیری می‌كند. تره‌فرنگی با برگ‌هایی به رنگ سبز تیره و انتهایی سفید هستند و هر چه جوا‌ن‌تر و كوچكتر باشند، اثر درمانی بیشتری دارند.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Leek

Historical consumption

Dried specimens from archaeological sites in ancient Egypt, as well as wall carvings and drawings, led Zohary and Hopf to conclude that the leek was a part of the Egyptian diet “from at least the 2nd millennium BCE onwards.” They also allude to surviving texts that show it had been also grown in Mesopotamia from the beginning of the 2nd millennium BCE. The leek was the favorite vegetable of the Emperor Nero, who consumed it in soup or in oil, believing it beneficial to the quality of his voice

Leek History

Leeks have long been treasured in Europe and the Mediterranean. Americans have just recently jumped on the leek bandwagon

Soups may be the most popular use of leeks, but new food combinations are bringing the leek more into the gourmet limelight. Leeks are readily available year-round in most markets these days, so if you haven't yet tried cooking them at home, it's time you enjoyed their subtle, sweet flavor

Leek History

The leek, Allium porrum, is a member of the onion family, but the flavor is much more refined, subtle, and sweet than the standard onion. Thought to be native to the Mediterranean area and Asia, leeks have been cultivated for more than 3,000 years and have long been popular in Europe

European chefs call leeks "poor man's asparagus." Asparagus is actually a distant relative of the leek, residing in the same Lily family as onions

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day

گاهشمار زرتشتی برای دانلود در کامپیوترتان

لینک زیر گاهشمار زرتشتی است و می توانید در کامپیوتر خودتان دانلود کنید و روی مانیتورتان قرار دهید

http://s2.picofile.com/file/7671181070/Setup2.zip.html

با کلیک راست روی کادر گاهشمار، تنظیمات نمایان می شود

به زبان فارسی و انگلیسی

گاهشمار زرتشتی روز یازدهم - " خور" یا "خیر" روز

روز یازدهم ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " خور" یا "خیر" یا "خورشید" خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن " آویشن" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Cat-Thyme"

The eleventh (11th) Day in the Zoroastrian calendar called "khor", and Pahlavi name of the flower name is "Marv-i-sped" and the Latin name is " Cat-Thyme"i

آویشن

یکی از شناخته شده‌ترین گیاهان دارویی است از تیره نعنا. آویشن درختچه‌ای کوتاه و پر شاخه است که برگهای نازک و متقابل دارد. دارای گل‌هایی سفید و چتری و منفرد است. گونه‌های مختلفی از آن در کوهستان‌های ایران می‌روید و نام‌های گوناگونی دارد. از جمله در همدان به آن آزربه و در کوخرد هرمزگان به آن اَوشُه می‌گویند.
آویشن در طب سنتی ایران و اروپا، مصرف دارویی دارد. این گیاه علفی و معطر ، دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می‌شود.. قسمت‌های دارویی این گیاه، سرشاخه‌های آن و برگ خشک شده آن است.

طب نوین

استفاده امروزی و ثابت شده گیاه آویشن برای درمان آسم، سرفه‌های خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت است. چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می‌کنند، عصاره آویشن حاوی ماده‌ای به نام «تیمول»است که برای بیماری آسم مفید است. حمام آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است. ضماد آویشن برای نیش و گزیدگی حشرات موثر است . در حاملگی مصرف این گیاه ممنوع است اما در دوران شیردهی منعی ندارد.

روش مصرف

برای مصرف این گیاه، ۱ تا ۴ گرم پودر خشک گیاه را در یک لیوان آب جوش دم کرده (به مدت ۲۰ دقیقه) بریزید. پس از صاف کردن محلول را شیرین کرده و ۳ بار در روز مصرف شود.
در التهاب حنجره و لوزه‌ها و برای درمان آفت به صورت غرغره کردن استفاده شود. برای این منظور، یک استکان از پودر گیاه را در چهار استکان آب جوش آهسته به مدت ۲۰ دقیقه جوشانیده و پس از صاف کردن، برای شست وشوی دهان استفاده شود.

فرآورده‌های دارویی مختلفی از این گیاه ساخته شده و به طور گسترده مورد مصرف بیماران قرار می‌گیرد. از فرآورده‌هایی که به تأیید «نظارت بر امور دارو وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» رسیده‌است می‌توان «شربت توسیان»، «قطره توسیگل»، «قطره توسیوین»، «قطره تیم آرتا» و «شربت تیمکس» «شربت تیمیان» و«شربت برونکوتیدی» را نام برد. این فرآورده‌ها، همگی ضد سرفه و خلط آور هستند و ایمنی مصرف آنها در دوران شیردهی و بارداری به اثبات نرسیده‌است.

آویشن عامل تصفیه کننده خوبی بوده و در درمان بی‌خوابی و امراض جهاز هاضمه مفید است. اگر ۵ تا ۱۰ گرم اویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک و خونریزیهای رحم و ترشحات غیر طبیعی زنان بدهید در دفع بیماری آنها موثر واقع خواهد شد.

آویشن برای جلوگیری از ریزش مو نیز موثر است. ۲۰ گرم اویشن را در یک لیتر آب جوشانده شود و هرچند روز یک بار به سر مالیده شود. ضمناً در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز البومین در ادرار می‌شود.

طب سنتی

در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، درمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی‌های عضلانی استفاده می‌شود.

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم

Cat-Thyme

The first Cat Thyme plants we grew had to be caged to give them a chance against the wild cats. Once established they held their own. Cats don't usually eat Cat Thyme, but they do love to roll around in it and then take a nap! Check out our article on Prize Pets for other plants your kitty will love

Cat Thyme blooms with a fury and needs a good haircut when it is finished. This mound is about 10 inches high. It hadn't been cut back in a few years so it looks rougher than it would had it been trimmed each year. In a few weeks it will be covered with lush new growth. Cat Thyme like many members of the Teucrium genus makes a great hedge or edging for the front of a border

It is easy to see why the common name thyme has been applied to this plant. Each of these gray little leaves is actually covered in hairs which provide shade for this plant and help it to survive hot, arid summers

Like Teucrium chamaedrys (Germander), the profuse bloom of Cat Thyme attracts bees. Bees as we all know are necessary for pollination of veggies and fruits and other plants you might want to save the seeds

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day