مس‌ و وه و پیروزگر باد مینوی ورج ورهرام‌ایزد اشوی ورجاوند هماوند پیروزگر بیستمین روز در گاهنمای‌ زرتشتی به نام ورهرام‌ایزد، یکی از صفات ستوده‌ی ذات خداوندی نامور شده است. بهدینان در این روز به نیایشگاه شاه ورهرام‌ایزد می‌روند و با خواندن نماز بایسته و نو کردن کشتی، سپس خواندن بخشی از کتاب سپند اوستا نامور به ورهرام‌یشت، به نیایش اهورامزدا می‌پردازند. (سروش‌ واژ + کشتی + ورهرام‌ یشت + برساد) معمولا" در این روز بر اساس دهش یکی از بهدینان، از باشندگان در مکان نیایشگاه، با آش و سیروگ پذیرایی می‌شود.

واژه‌ی پازند ورهرام در زبان فارسی به‌صورت بهرام و در زبان اوستایی به‌صورت «ورترغنهه» آمده است، و مراد از آن یکی از صفات ذات‌ بی‌پایان خداوندی به معنی هروسپ‌ چیرگی و پیروزی است. چه، ذات بی‌پایان اهورامزدا بر همه چیز (تجلیات هستی=کثرت) چیره و پیروز است. 

در کرده‌ی نخست ورهرام‌ یشت می‌خوانیم: «ورترغنم اهوره‌ذاتم یزه‌مه‌ئیده» یعنی: «می‌ستاییم پیروزی اهوراداده را» چنان‌که در نماز برساد هم مستتر است،

ایزد ورهرام از یاوران اردیبهشت امشاسپند است، چه آدمی با یاوری بهترین اشویی (اردیبهشت)، آتش‌ اهورا داده درون (آترسچا) و ندای درونی سرشته از کلام مانتره (سره‌اُشهه اشیهه تخمهه تنومانترهه) در کنار پیروزی اهورا داده (ورترغنم اهوره‌ذاتم) است که در شکستن تاریکی دروغ و فریب کامیاب می‌شود.

پیروزی اهوراداده یاور ما و شما و همه‌ی بهدینان دینیار و مردان و زنان اشون در سراسر گیتی باد.