روز سی ام ماه در گاه نامۀ زرتشتیان به نام " انارام " خوانده می شود که گل اسم پهلوی آن "هوم" است که در لاتین به آن می گویند:ا

"Haoma"
The thirtieth (30th) Day in the Zoroastrian calendar called "Anaram", and Pahlavi name of the flower name is "Hom" and the Latin name is "Haoma"i

موبدانِ عهدِ ساسانی بر این باور بودند که این گیاه انسان‌های پاک را می‌تواند به جهان دیگری رهنمون شود، چنانکه مي گويند کرتیر موبد بلندپایه زرتشتی با نوشیدن این نوشابه به دیدار جهان پس از مرگ رفت اما در كتيبه هاي كرتير هيچ اشاره اي به نام هوم نشده است. به علت ارتباط آن با مكاشفات، برخي می‌انگارند که شاید این نوشابه را از گیاه شاهدانه به دست می‌آورده‌اند. تا کنون بطورِ یقین نمی‌توانیم هوم را با یکی از گیاه های معروف در علمِ گیاهشناسی مطابق کنیم. در پاره هفتم كتاب دينكرد آمده است كه دو مرغ شاخه هوم را - كه امشاسپندان، فروهر زرتشت را در آن جا داده بودند - از كوه اسنوند برداشتند و آن را بر آشيانه خود نهادند. آن شاخه بر بالاي درخت با آن پيوند خورد و هميشه سبز بود. بنابراين شايد بتوان هوم اوليه را در گياهان هميشه سبزي كه بر روي درختان بلند مي روييدند (دارواش) جست. اما به نظر مي رسد در طول تاريخ و با مهاجرت هندو ايرانيان از زيستگاه سرد نخستين به سرزمين هاي گرم، گياهان مختلفي به عنوان هوم استفاده شدند چنانكه تعداد نامزدان شمرده شده هوم به بيش از سي مي رسد. يكي از اين نامزدان چنانكه در منابع دارويي كهن چين ثبت شده، در آغاز سده دوم پيش از ميلاد با نام شاهدانه ايراني يا از مرزهاي شرقي ايران (فرغانه) وارد قلمرو چين شد و به دليل آن كه از فراورده هاي آن به عنوان غذا و دارو و كود و سوخت (روغن) و الياف استفاده مي شد خيلي زود گسترش يافت و رفاه و ثروت را براي مردمان غرب چين در پي داشت. اين دانه كنجد بود. از نظر تاريخي اين دوره زماني با تلاش سكاهاي شمال سرزمين پارت براي كوچ به جنوب كه با مقاومت اشكانيان روبه رو شد مطابق است. در نتيجه شكست در برابر اشكانيان، سكاها به ناگزير با دور زدن سرزمين پارتها سرانجام خود را به سرزميني رساندند كه از آن پس به نام ايشان سيستان نام گرفت. اين سكاها احتمالا همان سكاهاي «هئومه ورگا» هستند كه داريوش از آنان به "هوماورگا" نام مي برد(كتيبه " دی ان آ ") و محصول روغن كنجد آنان اهميتي برابر روغن نهنگ در قرن 18 يا نفت در زمان حاضر داشت.
هوم در دنیای مینوی ایزد است و در گیتی گیاه است و درمان بخش است. هوم آسمانی، پسر اهورا مزدا است. فشردن این گیاه (کوبیدن در هاون برای به دست آوردن شیره گیاه) نوعی قربانی غیر خونین است. قربانی شدن او موجب شکست شر است. او ایزدی است که در مراسم قربانی، قربانی می‌شود تا مردم به زندگی برسند. امروزه گياهي را كه زرتشتيان در مراسم هوم افشري به كار مي برند، گونه اي از گياه افدرا تشخيص داده اند كه بنمايه دارويي به نام افدرين از آن گرفته مي شود.
http://www.youtube.com/watch?v=rIGiWxIL9xc

توضیحاتی در مورد گاهشمار زرتشتی: گردآوری و نوشته از ایتاو فریدونی - حق کپی و چاپ محفوظ

گاه نامه/گاهشمار زرتشتیان با نمره (شماره) خوانده نمی شود و هفته ندارند، هر روز ماه "نام" مخصوص خود را دارد و هر ماه 30 روز است و 5 روز آخر سال هم "نام" مخصوص خودشان را دارند و هر چهار سال یکبار هم روز اضافه برای سال کبیشه دارند که نام خودش را داشته، که در اینجا شما را با روزهای ماه آشنا می کنم و همچنین نام گل ها که به این روزها بستگی دارد هم اشاره می کنم


haoma, in Zoroastrianism, sacred plant and the drink made from it. The preparation of the drink from the plant by pounding and the drinking of it are central features of Zoroastrian ritual. Haoma is also personified as a divinity. It bestows essential vital qualities—health, fertility, husbands for maidens, even immortality. The source of the earthly haoma plant is a shining white tree that grows on a paradisiacal mountain. Sprigs of this white haoma were brought to earth by divine birds.
Haoma is the Avestan form of the Sanskrit soma. The near identity of the two in ritual significance is considered by scholars to point to a salient feature of an Indo-Iranian religion antedating Zoroastrianism.

Compilation and written by Itav Freydooni - ©® Copy Right

Zoroastrian calendar doesn't call by "numbers", they don't have weeks, every day of the month has its own "Name" and each month has 30 days, and last five days of the year has their own "Names" too. Also for Leap year they have a name for that extra name as well

Here I mention the "Name of each day" and the name of flower that bind with each day