نخستین کاشف آمریکا کریستف کلمب نبود!

یک پژوهشگر انگلیسی می گوید کریستف کلمب نخستین کسی نبوده که پا بر قاره آمریکا گذاشته چرا که دو هزار سال پیش از او، این فینیقیه ای ها بودند که آمریکا را کشف کردند.

کریستوف کلمب در سال 1492 با عبور از آب های ناشناخته بین اسپانیا و جزایر کارائیب، آمریکا را کشف کرد.

فیلیپ بیل افسر سابق نیروی دریایی سلطنتی انگلیس در یک سفر بلند پروازانه که می تواند تاریخ دریانوردی را به چالش بکشاند امیدوار است یک نسخه از قایق فینیقیه ای ها را 10 هزار کیلومتر در طول اقیانوس اطلس حرکت دهد.

او قصد دارد نشان دهد که فینیقیه ای ها,تمدن سامی که بین هزار و پانصد تا 300 سال پیش از میلاد در سواحل مدیترانه می زیسته اند نخستین کسانی بودند که به آمریکا رفتند.

بیل می گوید: این یکی از بزرگ ترین سفرهای انسان است و اگر کسی می توانسته پیش از کلمب آن را انجام دهد، آنها قطعا فینیقیه ای ها بودند.

وی افزود: از تمامی تمدن های باستان، فینیقیه ای ها بزرگ ترین دریانوردان بودند. لبنان درختان سدر دارد که برای ساخت قایق های قوی بسیار مناسب هستند.

آنها دانش ستاره شناسی و جریان آب را داشتند.

چشم انداز دریانوردی در اقیانوس اطلس با یک کشتی چوبی 500 تنی، یکسان با آنچه که دو هزار و 600 سال پیش ساخته شده، می تواند کار بی پروایی به نظر برسد.

با این حال بیل پیش از این قایق نسخه برداری شده ای را با اسم "فینیقیه ای ها" در اطراف آفریقا در سال 2010 به آب انداخته تا نشان دهد این تمدن باستانی می توانسته این قاره را با قایق دور بزند یعنی دو هزار سال پیش از آنکه نخستین اروپایی به نام بارتولومئو دیاز در سال 1488 چنین سفری را شکل دهد.

قایق فینیقه ای های ساخت بیل، 32 هزار کیلومتر را طی دو سال پیموده است. این قایق سفر خود را در سال 2008 از سوریه آغاز کرده و با همه چیز سفر دریایی از جمله امواج شش متری سواحل خلیج سومالی جنگیده است.

در واقع اظهارات هرودوت تاریخ دان یونانی موجب شده است تا بیل این سفر بلند پروازانه را ترتیب بدهد. بر اساس دست نوشته های هرودوت، فینیقیه ای ها در سال 600 پیش از میلاد، آفریقا را با کشتی دور زده اند.

فینیقیه ای ها به عنوان یک تمدن صنعتی و صاحب فکر شناخته می شوند.

رازهایی شگفت انگیز درباره استون هنج / Stonehenge

محققان بریتانیایی با مطرح کردن یک نظریه جدید درباره خاستگاه استون هنج اظهار داشتند که این احتمال وجود دارد که استون هنج محل دفن خانواده های نخبه سال 3 هزار پیش از مسیح بوده باشد.

تحقیقات جدید روی بقایای سوزانده شدن انسان که از محل استون هنج یافته شده نشان می دهد که حدود 500 سال پیش از آنکه استون هنج به شکلی که ما امروز می شناسیم ساخته شود، یک حلقه بزرگ سنگی در همین محل به عنوان یک قبرستان ایجاد شده است.

استون‌هنج بنای پیش تاریخی است که در کشور انگلستان و در شهرستان ویلتشایر که در 3.2 کیلومتری غرب آمسبوری و 13 کیومتری سالزبری قرار دارد. این اثر باقی‌مانده از دوران عصر برنز و دوران نو سنگی است و براساس تاریخ‌گذاری رادیوکربن 2 تا 3 هزار سال پیش از میلاد قدمت دارد.

مایک پارکر پیرسون استاد دانشگاه کالج لندن که این تحقیقات را هدایت می کند، گفت: در این قبرستان، مردان، زنان، کودکان به گونه ای دفن شده اند که احتمال اینکه آنها خانواده بوده اند. شاید این محل جایی بوده است که یک سلسله از پادشاهان به خاک سپرده شده اند، اما احتمال این که این محل یک اجتماع از افراد نزدیک به هم بوده، بسیار زیاد است.

پارکر پیرسون اظهار داشت: باستان شناسان استخوان های سوخته شده 63 نفر را بررسی کرده و اعتقاد دارند که این افراد حدود سال 3 هزار پیش از میلاد به خاک سپرده شده اند. محل بسیاری از این اجساد سوزانده شده به صورت مشخص با سنگ آبی علامت گذاری شده است. نخستین محوطه دایره مانند که اندازه آن 91 متر است، محل تدفین بیش از 200 نفر بوده است.

همچنین این گروه که دربرگیرنده شخصیت های علمی از دانشگاه های مختلف بریتانیایی بوده است، نظریه هایی درباره هدف دومین استون هنج مطرح کرده است، همان بنایی که هنوز در حومه جنوبی انگلستان امروزی برجای خود قرار دارد.

تاکنون نظریات بسیاری درباره استون هنج مطرح شده که در آن میان می توان به این موارد اشاره کرد که این نقطه محلی برای نیایش، رصدخانه ای برای مطالعات نجومی و یا محلی برای شفا اشاره کرد که توسط نخستین ساکنان بریتانیا ساخته شده این اطراف همراه گله های خود پرسه می زدند.

بررسی بقایای محل اسکان انسان های عصرحجری نزدیک این بنا نشان می دهد که هزاران نفر از مردم از اسکاتلند به این نقطه سفر کرده اند و احشام خانواده های خود را برای اعیاد و مناسبت های بزرگ در زمان اعتدال تابستانی و زمستانی به این منطقه می آوردند.

این گروه دندان های خوک ها و دام هایی را که نزدیک ارودگاه آنها پیدا شده را بررسی کرده و اظهار داشتند که این حیوانات معمولا 9 تا 15 ماه پس از تولد ذبح می شدند. به این معنا که گوشت آنها معمولا در جشن ها در اواسط زمستان و اواسط تابستان خورده می شد.

محققان اعتقاد دارند که این افراد هر فصل برای ساخت استون هنج دیدار می کردند اما این دیدارها طولانی نبوده است و این احتمال وجود داشته که کل دیدارها طی یک دهه یا چیزی شبیه به آن صورت گرفته است.