در گاهنمای زرتشتی، سال به 12 ماه سی‌روزه و 5 روز پنجه (نامور به گاه گاتابیو) تقسیم می‌شود. این سی‌روز ماه در گاهنمای زرتشتی هریک به نامی سپند، نامور شده‌اند. چنانکه گاهنمای سی‌ روزه‌ی زرتشتی با نام پاک و اعظم خداوند «اهورامزدا» آغاز و سپس با صفات ذات بی‌پایان خداوند (امشاسپندان و ایزدان) نامور می‌شود.

5 روز پایان سال یا پنجه به نام پنج بخش گات‌های پاک و اهورایی نامور شده‌اند. هر 4سال یکبار نیز مجموعه 6 ساعت باقی‌مانده تحت عنوان سال کبیسه محاسبه شده و روزی بنام اورداد به سال افزوده می‌شود.

سومین روز در گاهنمای زرتشتی، روز اردیبهشت امشاسپند یا روز بهترین پاکی و راستی است.
این نیایش دستجمعی معمولا" در گاه اوزیرن با حضور بهدینان در مکان سپند آتش‌ورهرام یا آدریان و درمهر صورت می‌پذیرد. 

باشندگان در آیین با تنی پاک در آیین شرکت می‌جویند تا همراه موبدان در خوانش اوستا همازور شوند.

نیایش با خواندن نماز بایسته توسط موبدان و بهدینان و تازه کردن کشتی آغاز می‌شود. موبدان اوستای سروش‌باژ و اوستای‌کشتی را می‌خوانند و همگی باهم کشتی نو می‌کنند، سپس باشندگان می‌نشینند و موبد بزرگ همراه دیگر موبدان باشنده شروع به خواندن اوستای آتش‌نیایش می‌کنند.

پس از پایان آتش‌نیایش، همگی باشندگان بر می‌خیزند و دستجمعی همراه موبد بزرگ نماز برساد را می‌خوانند؛ در پایان این نماز موبد بزرگ، سلامتی و تندرستی تمام باشندگان از پروردگار یکتا و بی‌همتا می‌خواهد و آیین به پایان می‌رسد.

معمولا در پایان آیین روز اردیبهشت امشاسپند با آش و نانی که توسط یکی از بهدینان دهش شده، از باشندگان پذیرایی می‌شود.