جشن ها، آیین ها و گاهشمارهای باستانی

برای او که روح و روانش هم کام با نور است ...
گرچه دیگر از تن جسمانی رخت بسته ..ولی...
همواره پناه می بخشد و زنده است و شاهد و ناظر...

امیدوارم آموزه هایش رو بدرستی با قلبی روشن فرا گیریم 
او که هرچه داشت در راه عشق و محبت نهاد... تا هستی را ,تا انسان را ,تا حتی گیاهان و آب و جانواران را آرامش بخشد...

خور روز از دی ماه برابر پنجم دی ماه تقویم هجری خورشیدی یاد آور روزی که تن جسمانی اشو زرتشت از میانمان رخت بر بست .. 

تا دنیا دنیا است روانش آفرینش را به سوی نور و روشنایی رهنمون می سازد..

در این روز هیچ زرتشتی ماتم و ناله و زاری نمی کند بلکه ارزو می کند که گاتاها ی سپند چراغ راه زندگی اش باشد و انسانیت را فرا گیرد و به اجرا گذارد تا باشد رهرو آموزه های اشو زرتشت پاک باشد 

به روان پاک همه نیکان و پاکان سراسر گیتی یزشن و نیایش و درود و ستایش باد

اشوزرتشت بزرگ مرد و پیامبر ایران باستان در سال های آخر عمرش در شهر بلخ پس از پایان رسالت خود که آموزش راستی و آرامش به انسان ها بود سر می برد. 

ارجاسب فرمانروای تورانی که دشمن دیرینه ایرانیان بود، از نبودن پادشاه استفاده کرده و به فرماندهی توربراتور لشگری بسیار به ایران فرستاد. تورانیان دروازه شهر بلخ را در هم شکستند و هنگامی که اشوزرتشت پیامبر ایرانیان با لهراسب و گروهی از پیروانش در آتشکده بلخ به نیایش مشغول بودند با یورش سپاهیان مهاجم همراه با آنان جان باختند.

از آنجایی که زرتشتیان عزاداری ندارند و در بین آنها رایج نبوده و به جای آن مراسمی فقط به عنوان یادآوری آن بزرگمرد  برگزار می شود.

اشوزرتشت گرچه از جهان رفت ولی روان پاکش با اندرز و آموزش های جاودانه اش پیوسته در دل همه ایرانیان زنده است.

راه در جهان یکی است و آن راه راستی است

یادشان گرامی باد

روانشان شاد

روحشان آزاد