خود واژه ی < سوشیانت > ، Sooshiyaant بچم نجات دهنده می باشد و بر خلاف بخش های گوناگون اوستا چه این صفت را برای سه نفر و زمانی مشخص در پس از اشوزرتشت به کار برده اند ، درخود گات ها این نام و صفت ، نام ویژه ای نبوده و مختص افراد خاصی نمی باشد ، چه به هر فرد یا گروهی از اشوان (پیروان راستی) گفته شده است و البته برترین سوشیانت را خود اشوزرتشت می شناساند .

به هر روی ، سوشیانت هر آنکس است که بتواند با پیمودن راه راستی ، جهان را به سوی هر چه تازه تر شدن پیش برد و پیشرفت جهان و جهانیان را یاری رساند ، زین رو بر خلاف دیگر باورها و دین ها که فردی مشخص را برای نجات مردمان نام برده اند، در کیش زرتشتی هر کس می تواند این شایستگی را با توجه به نیروهایی که در وجود خود دارد ، بدست آورد و دیگرانی را نیز راهنما باشد، چه از پایه و اساس های آفرینش نیز رسیدن بچنین جایگاهی است . بنا براین باور ، اینکه همه ی افراد بنشینند و دست به کاری نزنند تا آنکه فردی بیاید و آنان را نجات دهد ، باوری است نادرست و از دیدگاه زرتشتی نابخردانه است و هرکس باید تا بدانجا بکوشد تا بتواند از سوشیانت ها باشد .