از ۱۵ اسفند ماه تجارت ماهی قرمز آغاز می گردد، تجارتی که محصول آن هیچ ریشه ای در تاریخ باستانی نوروز و جشن های ایرانی ندارد و مهم تر این که نباید این صادرات را مانند آجیل و غیره ساپورت کنیم مخصوصا اگر سبب مرگ این ماهی شویم.

در سفره نوروزی زرتشتیان سیب سرخ که نشانه عشق و باروری است قرار می گیرد و یکی از "سین " های سفره است و همچنین میوه های سیب و انار و نارنج را همراه آویشن در کاسه ای پر از آب قرار می دهند که نشانه زندگیست.


در حدود ۸۰ سال پیش با آغاز تجارت با چین ماهی قرمز که سمبل عید چینی ست به سفره های هفت سین مراسم نوروز ما وارد شد ولی در پایان عید چینی ماهی قرمز را در آب رودخانه یا دریا یا اب روان رها می کنند تا زندگی جریان یابد و شوربختانه ما ماهی قرمز را اسیر تنگ بلورین می کنیم تا همزمان با رشد سبزه های سفره هایمان و باروری زمین هر روز او را به مرگ نزدیک و نزدیک تر کنیم و در تنگ نگهشان داریم تا بمیرند.

هر سال نزدیک به سال نو برای سفره هفت سین میلیون ها ماهی سر سفره می میرند. در آیین زرتشتی جان حیوان به اندازه جان آدمی مهم بوده و جان ماهی قرمز را به خاطر رنگ و لعاب سفره هفت سین گرفتن از رسم های ایرانی نیست

امیدواریم ایرانی ها از خرید ماهی قرمز منصرف شوند و اگر هم ماهی در سفره قرار می گیرد پس از نوروز حتما به ظرف بزرگتری منتقل شود تا زنده بماند و یا به رودخانه یا آکواریوم انداخته شوند.

تابلوی معروف هفت سین کمال الملک را در کاخ گلستان ببینیم او نیز ماهی قرمز را میان سفره هفت سینش طراحی و نقاشی نکرده است که شاید در آن زمان بخاطر اقتصاد و شایذ از یاد رفتن این جانور روی سفره کشیده نشده باشد. این دلیل قطعی نیست که ماهی سر سفره بوده یا نبوده.

دوستان گرامی اگر برای سفره هفت سین ماهی قرمز می خرید خواهش می کنم که ماهی را یا به رودخانه و آب روان بیندازید یا در جایی مانند آکواریوم که بتواند زندگی را ادامه دهد نگهداری کنید - تنگ های کوچک با دهانه باریک جای زندگی برای ماهی نیست.

نوروزتان پیروز