مردم اوستيا در گرجستان به سبب تعلق به اقوام آريايي خود را "ايرن" و همچنين سرزمين خود را "ايرستون" مي نامند؛ که مشابه نام ايران است.
به اعتقاد پژوهشگران اوستي‌ها از بازماندگان اقوام آريايي "سكا" هستند. سكاها همان قومي هستند كه در اساطير ايراني و شرقي از آن ها به تورانيان نام مي‌برند. از ديدگاه زبان شناسي زبان مردم اوستي از شاخه زبان‌هاي ايراني شناخته شده ‌است. بيشتر مردم اوستيا مسيحي و گروه قابل ملاحظه‌اي از آنان مسلمان هستند.

اين قوم داراي يکي از قديمي ترين زبان هاي موجود ايراني، مي باشند و لهجه آنان مانند کردهاي ايراني است. مردمان بي نهايت مهربان، خونگرم و مهمانواز و بسيار ايراندوست که در کمتر نقطه اي از جهان مي توان ديد. آداب و رسوم ملي آن ها بازمانده اي از آداب ايرانيان باستان است. 

نیایش بر سر ميز پیش از خوردن خوراک، نوروز، چهارشنبه سوري، جشن هاي گوناگون و رفتارهاي ناب اجتماعي بازمانده اي از آن است. تقريبا تمامي رفتارهاي اجتماعي آنان از نظر جامعه شناسي قابل بررسي و مقايسه با رفتار ايرانيان است. آداب و رسوم دفن مردگان، احترام به بزرگان خانواده، جايگاه زن و مرد و ... از نمونه هاي بارز آن است که اشتراک فراواني با ايران باستان دارد.