آیا می‌دانید زرتشتیان آتش را مقدس نمی‌دانند، بلکه از آتش پرستاری (در اوستا پیئریه ای سته) می کنند که امروزه پرستیدن و واژه پرستار از آن می‌آید را نه تنها از آتش بلکه از آب، خاک، هوا، زمین، حیوانات، گیاهان و ... به طور کلی‌ هر عنصر سودمندی که در جهان است، زرتشتیان از آن پرستاری یا پرستش (پرستیدن) می کنند

امروزه سر تا سر جهان با این همه مشکلات کمبود آب آشامیدنی سالم و گرمی‌ هوا و ... روبرو نمی‌شد. زرتشتیان در مقابل نور می ایستند و با دست های برافراشته تنها اهورا مزدا را نیایش می کنند این نور می تواند خورشید باشد یا نور شمع و آتش باشد و بدلیل اینکه در شب هنگام و در زمان های که انسان به این راحتی‌ به آتش دسترسی‌ نداشت تا با یک کبریت و یا هزاران وسائل روشنایی و گرمایی امروزی به این مهم دست یابند، نیاکان باهوش ما برای نگهداری (پرستاری -پرسیتدن) این عنصر سودمند ساختمانی ساختند تا هر کس که آتش برای اجاق خانه می‌خواهد یا روشنایی در شب یا ذوب فلزات (که پایهٔ تکنولوژی و صنعت امروز است) و بسیار بسیار سودمندی های دیگر آتش را از آتشکده (آتش + کده { جایگاه، مکان یا خانه آتش})های اولیه می گرفتند و می‌دانیم که ساختن هر بنای مذهبی‌ در هر دینی و به هر اسمی تنها بهانه‌ای است برای دورهم جمع کردن پیروان آن دین، و کجا بهتر از آن جای که برای اولین بار بشر در دور آن جمع شد و آن بیگمان دور آتش بود که گرمای آن گرما بخش زندگیست و رقص شعله هاش رقص شادی در زندگی‌ و نور آن نمادی از اهورا مزدا(خداوند جان و خرد) است.

با سپاس (ک)انجمن اَشَوان