پس از پایان یافتن ساختمان آدریان تهران، موبد اردشیر رستم رستمی،موبد بهرام رشید شید و موبد هرمزدیار بهرام سروش، مامور شدند که «آتش بزرگ را از یزد به تهران» بیاورند.
نخست موبدان نام برده آیین هم پیوند شدن را با زمزمه ی اردیبهشت یشت و آتش نیایش انجام داده و آتش را از «آتش ورهرام یزد» با آیین ویژه به سوی تهران آوردند.
مجمر آتش به وسیله ی یکی از موبدان که با دو نفر دیگر همراه می شد، سوار بر قاطر ساعت 9 بامداد از دزوازه یزد به سوی تهران حرکت داده شد.
چون نظر آن بوده است که روز آذرماه آتش پاک به آدریان تهران برسد، برنامه براین پایه انجام شد و قافله پس از بیست و پنج روز به دروازه شاه عبدالعظیم تهران رسید.

در هر منزل موبدان به نیایش پرداخته و آتش را از چوب «تاغ» که از سر راه گرد می آوردند، تغدیه می کردند و موبدی که آتشدان را حمل می کرد، عوض می شد. خوردن غذای پستا (پستا غذایی است که به دست دیگران پخته می شود و با گوشتی که به دست دیگران بریده شده و موبدان نباید بخورند) نیز برای موبدان ممنوع بوده است.

هنگامی که موبدان با آتش بزرگ به شاه عبدالعظیم رسیدند با پیشوار رییس و اعضای وقت انجمن زرتشتیان تهران و گروهی از زرتشتیان رو به رو می شوند. پس از انجام آیین های دیدار گروهی به تهران روانه شدند و درست روز «آذر و آذرماه» آتش را به آدریان تهران رساندند.

به انگیزه ی رسیدن آتش بزرگ به تهران و تابیدن آذر ایزدی در دل زرتشتیان تهران، آیین جَشَن خوانی و نیایش برگزار شده و همگان به شادی پرداختند.
سرانجام موبد اردشیر و موبد بهرام در تهران ماندند و آیین های دینی در آدریان به آنان واکذار گردید و موبد هرمزدیار به یزد بازگشت.