دینکرد ششم کرده (فصل) ۷۸
پیرامون پدیداری صفات و ویژگی های ایزدی (و یا بالعکس اهریمنی) در اندیشه و گفتار و کردار انسان در دینکرد ششم کرده (فصل) ۷۸ چنین می خوانیم:
« این نیز گفته اند که :
آن کس که بهمن امشاسپند (نشان اندیشه نیک) در تن ِ او مهمان باشد، این دو نشان بر اوست : به کارهای نیک کشش دارد و پیوند خوبی با مردم دارد، به آسانی با مردم آشتی می کند و در پیوند با مردمِ نادار، با سخاوت رفتار میکند و خود آزادانه می بخشد.
آن کس که تن او مهمان اکومنه (دیو بد اندیشی) است، نشان او این است : به کارهای نیک بی تفاوت است و با مردمِ نیک، پیوندی بد دارد، به سختی آشتی میکند، دشمن ِ نادار و خود آزمند است.
آن کس که سروش ایزد ( نماد فرمانبرداری از کلام اهورایی) مهمان تن اوست، این نشانِ اوست : در هر جا می توان با او سخن گفت : هنگامی که با او سخن می گویند، گوش فرا می دهد، و زمانی که خطای او را گوشزد می کنند، می پذیرد و آن را درست می گرداند، به مردم دروغ نمی گوید، کسی را که خطا نکرده سرزنش نمی کند و با شخص خطاکار تندی نمی کند.
کسی که تن او جایگاه دیو خشم (ائشمه دئو) است، این نشان را دارد : در هیچ کجا نمی توان با او سخن گفت، هنگامی که با او سخن می گویند گوش فرا نمی دهد، حتی اگر خطای کوچک او را گوشزد کنند، ستیز می کند و آن را درست نمی گرداند، به مردم بسیار دروغ می گوید و با سرزنش شخص نا خطا کار، او را بسی می رنجاند.
آن کس که سپندارمد امشاسپند (نماد فروتنی) در او خانه گرفته، نشانِ او این است : بزرگ منش است، هنگامی که ستایش می شود، برانگیخته نمی شود، حتی هنگامی که فرآورده های بسیار این جهانی بر او می بارد، او روی از چیزهای یزدانی بر نمی تابد، خواهانِ پاداش ِ کردارهای نیک از مینوی ها و نه از هستنده های خاکی است.
آن کس که دیو خودستایی (ترومته) در تن او خانه گرفته، این نشان را دارد: سبک مغز است، هنگامی که ستوده می شود به هیجان می آید، حتی اگر اندکی از فرآورده این جهانی بر او ببارد از چیزهای یزدانی رخ بر می تابد و پاداش ِ کردارهای ِ نیک را از هستنده های ِ خاکی و نه از مینوی ها، چشم دارد.»
« این نیز گفته اند که :
آن کس که بهمن امشاسپند (نشان اندیشه نیک) در تن ِ او مهمان باشد، این دو نشان بر اوست : به کارهای نیک کشش دارد و پیوند خوبی با مردم دارد، به آسانی با مردم آشتی می کند و در پیوند با مردمِ نادار، با سخاوت رفتار میکند و خود آزادانه می بخشد.
آن کس که تن او مهمان اکومنه (دیو بد اندیشی) است، نشان او این است : به کارهای نیک بی تفاوت است و با مردمِ نیک، پیوندی بد دارد، به سختی آشتی میکند، دشمن ِ نادار و خود آزمند است.
آن کس که سروش ایزد ( نماد فرمانبرداری از کلام اهورایی) مهمان تن اوست، این نشانِ اوست : در هر جا می توان با او سخن گفت : هنگامی که با او سخن می گویند، گوش فرا می دهد، و زمانی که خطای او را گوشزد می کنند، می پذیرد و آن را درست می گرداند، به مردم دروغ نمی گوید، کسی را که خطا نکرده سرزنش نمی کند و با شخص خطاکار تندی نمی کند.
کسی که تن او جایگاه دیو خشم (ائشمه دئو) است، این نشان را دارد : در هیچ کجا نمی توان با او سخن گفت، هنگامی که با او سخن می گویند گوش فرا نمی دهد، حتی اگر خطای کوچک او را گوشزد کنند، ستیز می کند و آن را درست نمی گرداند، به مردم بسیار دروغ می گوید و با سرزنش شخص نا خطا کار، او را بسی می رنجاند.
آن کس که سپندارمد امشاسپند (نماد فروتنی) در او خانه گرفته، نشانِ او این است : بزرگ منش است، هنگامی که ستایش می شود، برانگیخته نمی شود، حتی هنگامی که فرآورده های بسیار این جهانی بر او می بارد، او روی از چیزهای یزدانی بر نمی تابد، خواهانِ پاداش ِ کردارهای نیک از مینوی ها و نه از هستنده های خاکی است.
آن کس که دیو خودستایی (ترومته) در تن او خانه گرفته، این نشان را دارد: سبک مغز است، هنگامی که ستوده می شود به هیجان می آید، حتی اگر اندکی از فرآورده این جهانی بر او ببارد از چیزهای یزدانی رخ بر می تابد و پاداش ِ کردارهای ِ نیک را از هستنده های ِ خاکی و نه از مینوی ها، چشم دارد.»
As far as the question of the relation between man and Ahura-Mazda (or on the conrary with Ahriman) and the manifestation of good or evil in men's thoughts, words and deeds are concerned, we read as follows in the Holy Denkard, Book VI, chapter 78 :i
"(1) They held even this thus: namely, one who has the good mind as guest within himself has verily this mark that one is warm in virtue and in confidence with the good, and continues in peace, and promotes intercession towards the Lord. (2) And one who has Akoman (Evil Mind) as guest within himself, has then his characteristic such that he is benumbed in point of meritorious actions, forms evil relations, gets troublesome with good people, and in himself becomes an opponent to peace-making and its progress. (3) And (when) anybody has Sraosha (Pious Obedience) as guest within himself, then his mark is this that words are always uttered (by him) with politeness, and when they are uttered he is verily listened to, and when (they are) defective, they are withdrawn, and he utters no falsehood for the acceptance and embellishment of others, nor does he smite anybody who is innocent, but smites moderately anybody who is sinful. (4) And whoever has Aeshma (Wrath) as guest within himself, has then his characteristic such that there is (by him) always the conversation of an improper subject, and when he speaks (upon it) he is not listened to, and when he has uttered what is offensive as well as blemished, then it is not withdrawn; he speaks manifold lies for the aggrandizement of others, and much smites the sinless ones. (5) And (when) anybody has Spentomad as guest within himself, then his characteristic is this that there is plentiful devotion, and when people persuade him to commit a sinful act he commits it not; and when even plenty of the share of the wealth of this world reaches him, even then he turns not away from the wealth of the good spirits; and he desires for the reward of merit from the spiritual existences and not from the material ones. (6) And whoever has the druj (i.e., the vice) of Tarokmat ("Perverted Conception'') as guest within himself, has then his characteristic such that his thinking is rash, and when they persuade him to commit a crime, he is led to commit it; even when a small share of the wealth of this world reaches him, then he stands away from the wealth of the good spirits; he desires for the reward of merit from the material existences and not from the spiritual ones."i
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۴ تیر ۱۳۸۹ ساعت ۸:۴۶ ق.ظ توسط
|
در این وبلاگ تلاش کردم جشن ها، آیین ها و گاهشمارهای باستانی را یادآور و زنده نگهدارم. بیشتر مطالبِ مربوط را با دانش و پژوهش های سالیان، نوشتم و برخی از عکس ها را خودم گرفتم و برخی عکس های مربوط را بهره بردم. برخی از مقاله ها با پژوهش و مطالعه در کتاب ها و سایت های متفاوت پیدا کردم که اگر منبع آن مشخص باشد در زیر مقاله ها نوشتم یا اگر منبع ها مشخص نبوده نام برده نشده.