از دیرباز مردم بر این باور بودند ، درختی وجود دارد که زندگی جاوید می بخشد.
در واقع چین درختی را می شناختند و از برگ و تنه و ریشه آن داروهایی برای استفاده خود درست می کرده اند. 
این درخت چنان در زندگی مردم رخنه کرده بود که در بسیاری از مواقع از آن یاد می کرده اند.
چنان که در هنرنمایی از آن استفاده می کرده اند.
در نقش های قالی... در حجاری ها... درون بشقاب و ...

==================================

نمونه ای دیگر از درخت زندگی در تاق بستان (هنرنمایی بسیار بزرگ ایرانیان):
به گمان هرتسفلد، شاید این درخت نمونه ای از درخت زندگانی است که در افسانه های عتیق ایران عنوان شده و در روایات اساتیر مزدیسنی به صورت های گوناگون درآمده و نام های مختلف گرفته است، از قبیل گوکرن (Gokarn) و وَن ای یودبیشن(Van-Î-bêsh)، که شفا بخش هر مرض به شمار می رفته است.

گفته می شود پزشکان در زمان ساسانی از میوه های آن به عنوان دارو استفاده می کردند. 

اشاره کردن به قدرت طب و درمان و دارو و گیاه شناسی و زندگی برپایه ی گیاهان و جانوران در دوران ساسانیان می باشد. 

علاوه بر زیبایی که این درخت ها (درخت زندگانی) بر آرایش این تاق داده اند، پایه های حکومت در زمان ساسانیان را بر مبنای زندگی با پایه های مستحکم کشاورزی و دامپروری و به نوعی استقلال جوامع آن رو، می توان تفسیر کرد.

==============================

اینم نمونه ای دیگر از نقش درخت زندگی در نقش قالی

==========================



==============================