نخستین و بزرگترین کتابخانه و دانشگاه دنیای باستان در گندی شاپور
کتابخانه گندی شاپور که بزرگترین کتابخانه دنیا باستان بشمار آورده شده است آغاز بکار کرد.
دانشگاهی که در همین محل و به همین نام دایر شده بود نیز بزرگترین مرکز آموزش و پژوهش پزشکی- فلسفه - ادبیات دنیای قدیم خوانده شده است. در این دانشگاه استادان ایرانی - هندی - یونانی - و رومی تدریس می کردند.
دانشگاه جندی شاپور بود که عدد نویسی هندی (سانسکریت) را به دلیل آسان بودن بکارگیری -متداول کرد که بعدا ایرانیان آنرا در جهان اسلام رایج ساختند و به تدریج به اروپا منتقل و جای عدد نویسی لاتین را گرفت و چون اروپائیان انرا از اعراب مستقر در اسپانیا فرا گرفته بودند به نام (عربیک نومرال) بین المللی شده و همین است که امروز در سراسر جهان متداول است و از چپ به راست نوشته می شود.
در غرب به مرور زمان شکل اعداد اندکی فرق کرده است. برزویه دانشمند پزشکی عهد ساسانیان از دانش آموختگان گندی شاپور بود و در همانجا تدریس می کرد. گفته اند که در آن دانشگاه در آن زمان حتی عمل پیوند اعضای بدن ( دست و پا و انگشتان) انجام می گرفته.
باید بدانیم که ابتکار روش مدیریت علمی - پستخانه - نظم و نسق کشاورزی و انتقال بین المللی نهال و بذر اصلاح نژاد دام ها و حیوانات اهلی - برخی از روش های هنری و معماری - رده بندی در ارتش و سلسله مراتب نظامی - اقتصاد علمی و..... از ایرانیان بوده است.
شهر جندی شاپور در سال 642 میلادی در جریان حمله اعراب به ایران به دست ابو موسی اشعری افتاد.
و شاید نخستین کتابخانه جهان مرکب از آجرک(تابلت) در سال 630 پیش از میلاد توسط آشور بانیپال در شهر نینوا تاسیس شده بود، باشد.