پس ازپايان گرفتن دوران منوچهر،‌ يا پايان يافتن نيروي نژاد مانوش، هنگام فرمانروائي فرزندش نوذر مي رسد كه درزبان اوستائي نئوتر(naotara) خوانده شده است.

پس از منوچهر، پادشاهي ايران ميان تيره ها و دوره هاي ايراني پخش مي شود، و هم چون يك پادشاه پس از پادشاه ديگر(يك هنگام يا دوره، پس ازهنگام ديگر) مي آيد كه درنوشته هاي باستاني هر يك را پسر آن ديگري مي خوانند، و نوذر نيز كه فرزند منوچهر به شمار مي آيد، نشانة تيرهاي است كه پس در نژاد مانوس فرمانرواي ايران مي شود.

اما براي يافتن پايتخت و جايگاه آن نژاد، يا دوره، چراغ راه ما فرزند نوذر است كه با نام ” توس “ سپاهسالار ايران بود؛ وچون جايگاه توس اكنون نيز پيدا است، پس براي يافتن جاي نوذر مي بايد كه به جائي ميان دماوند و مانوش و توس گشت.

در زندگي و مهاجرت نژاد آريا، براساس روايات ايراني، جاي اين پايتخت را در جايگاه امروزي دو روستا به نام ” فرخان “ درقوچان پيشنهاد كرده ام. زيرا هنگامي كه ايرانيان در هنگام كيقباد، به دنبال وي مي گردند از موبدي به نام فرخان نام برده مي شود كه نژاد از نوذر داشته است، اما پس از چاپ نامة نامبرده به دو نكته برخوردم: يكي آنكه، بندهش در بخش پيوند و تخمة كيان مي گويد: ” موبدان پارس، همه تخمه به منوچهر بازشوند“، پس بر روي اين سخن نمي توان ايستاد! دو ديگر آنكه، بيشتر باستانشناسان ايراني كه دراين باره باره با آنان سخن گفتم، همراي بودند كه : چنين جايگاه تپه اي است نزديك دره گز كه پيش از تاريخ بنياد نهاده شده و پيش از تاريخ هم ويران گرديده است.

هنگام پادشاهي نوذر، با آشوب و درهم ريزي بنيادهاي ايراني همراه است و تورانيان نيز درآن پريشاني دوباره يورش به ايرانشهر مي آورند، نوذر را كشته و تا ري پيش مي روند و چون” توس “ به پادشاهي نمي رسد.

برگرفته از بنیاد نیشاپور