سیرُگ (sirog)، همراه همیشگی آیین‌ها، نانی است که در داخل روغن تهیه می شود و از خمیر نان (سنگک) استفاده می شود.

در مراسم گوناگون زرتشتی از جمله گاهانبار، سال و سی روزه و... نذر و جشن ها از آن به همراه برخی دگر میوه و خوراکی ها و کماچ به عنوان برکت سفره استفاده می شود.

این نان یکی از همراهان همیشگی بیشتر سفره‌هایی آیینی زرتشتیان (خصوصا" گهنبار) است. در واقع نوعی نان روغنی است که خمیر آن را باید همانند خمیر نان از پیش آماده کرد. سپس از یکی از بانوان که در ریختن (تهیه) سیرُگ تجربه کافی دارد، چانه‌ای از آن خمیر را در کف دست خود یا سینی آغشته به روغن کنجد یا روغن مایع به اندازه یک بشقاب پهن و نازک می‌کند، 

و سپس در روغن داغ درون ماهی‌تابه قرار می‌دهد، بانویی دیگر آن را به کمک چوب یا سیخی کوتاه در روغن می‌چرخاند

و هنگامی که زیر آن سرخ شد، آن را پشت و رو می‌کند تا دو طرف آن به‌خوبی برشته شود. و در پایان پیش از تیره شدن آن را از روغن بیرون می آوریم.

در هر شهری برای سیروگ چاشنی‌هایی چون خرما یا پشمک برای خوشمزه‌تر شدن سیرُگ بدان می‌افزایند.

ابن نان را در مراسم درگذشت ها بدون شکر و ساده سرو می کنند و در مراسم و آیین شادی روی آن شکر و کوبیده‌ی مغز پسته می‌پاشند.