چهارمین روز از شهریور ماه باستانی برابر با سی ام امرداد ماه 

واژه سهریور در اوستا "خَشترَه ویریه" و در پارسی "شهریور" شده است

بخش اول این کلمه یعنی "خَشترَه" به معنی قدرت و حکومت کشور است و واژه های شهر و شهریار از این واژه می آید

بخش دوم "ویریه" به معنی آرزو  است

بنابراین ترکیب این دو واژه "حکومت آرزو" شده یا "کشور خواسته" شده است

این امشاسپند در عالم روحانی مظهر قدرت و نیرو می باشد و در عالم جسمانی پاسبانی فلزات با اوست

این جشن نیز مانند سایر جشن ها با سپاس و نیایش به درگاه اهورامزدا آغاز و با جشن و سرور به پایان می رسد